Het kraambed

Ja, ik herken het. Mijn kraamtijd is beide keren geen pretje geweest. De 1e keer mede door hechtingen die echt heel pijnlijk waren en een blauwe onderkant. Ik kon niet eens zitten. Pas na 3 weken weer. Laten we dus zeggen dat als je hechtingen hebt, je kraamtijd een stuk minder aangenaam is.

De 2e keer geen last van hechtingen maar wel verschrikkelijke krampen. En dan de borstontstekingen en verstoppingen in de 1e tijd.. ik kan niet zeggen dat kraamtijd genieten is. Sommigen hebben een roze wolk, ik een grijze. Maar je komt er wel doorheen.

Maak het jezelf niet moeilijk, neem een pijnstiller. Laat je nog even nakijken door de vk. Misschien dat er al een knoopje losgekniot kan worden. Vooral als ze op het laatst zo strak gaan zitten.

Lieverd, laat ik voorop stellen dat ik t echt niet lullig of gemeen bedoel, maar ik vraag me echt oprecht af waarom ben je zo snel opnieuw zwanger geraakt? Ik lees je blogs vaker mee, je had/hebt t al zwaar met je dreumes en vaak hulp van familie nodig.. een baby vergt zoveel tijd en energie.. ik wil echt niet oordelen want elk persoon is anders. Ik heb zelf ook 3 kindjes. Maar ik heb altijd alles met m’n man gedaan vooral ik zelf maar dat terzijde, soms kwam familie wel helpen uit zich zelf niet omdat t niet anders kon. Ik zou zelf heel graag 5 kindjes willen maar dat gaat helaas echt niet, ik kan niet meer aan dan dit.

Knuffel🥰

Ah naar hoor. Ik hoop dat je snel verder hersteld! Het kan best dat je hechtingen trekken, daar kan je flink last van hebben.

Ik herken het helemaal! Ben 3 maanden geleden voor de eerste keer bevallen en toen mijn dochtertje eruit was dacht ik nog: "oh wat viel dit goed mee". Maar toen begon het eigenlijk pas. Ik was ook op 2 plekken gehecht en rond dag 5 werd de pijn van de hechtingen heviger. De eerste 3 nachten zat ik vol adrenaline waardoor ik in totaal 4 uur had geslapen en de 4de nacht dacht dat ik gek aan het worden was door slaaptekort. Borstvoeding liep ook van geen kanten. Bekken deden ook nog veel pijn en ik was volledig buiten adem als ik pampers moest verversen. Nee de eerste weken waren geen roze wolk maar nu 3 maanden verder gaat het zooo veel beter! Ik zou wel even naar je hechtingen laten kijken voor de zekerheid.

Wat vervelend dat je niet zo kunt genieten van je kraamtijd!

En nee, ik herken dat niet, terwijl ik ook 4 kinderen heb inmiddels (ze zijn dan wel ouder, maar toch).

Als ik het zo lees, ben je wel heel erg streng voor jezelf. Je staat jezelf geen pijnstillers toe, je moet er voldoende zijn voor je andere zoontje, moet zelf koken etc…

Joh meis, je bent kraamvrouw! 6 weken officieel, dus dat betekent een flinke pas op de plaats.

Als je zo’n stress ervaart, doet dat ook zeker je hechtingen geen goed.

Mijn tips:

- bel de vk om voor de zekerheid je hechtingen te laten checken

- neem meer rust en blijf boven: je zoontje mag op gezette tijden bij je zijn voor q-time, maar niet constant

- neem toch die pcm, dan slaap je wellicht ook weer beter en dit is ook beter voor je herstel

- laat je man koken (ik ben 3 maand geleden bevallen en het aantal x dat ik gekookt heb zijn op max 10 vingers te tellen geloof ik; ik moet nou eenmaal vaak voeden rond die tijd)

- De rest van het huishouden en de zorg voor je andere zoontje zoveel mogelijk bij je man laten (en ja, dat zou moeten kunnen als hij niet naar t werk hoeft. Mijn man deed dat ook allemaal; hier ook geen familie in de buurt die kon helpen. Daarnaast reed hij met onze kinderen nog tig x per week naar zwemles (3x), dansen, voetbal etc.)

Jij bent druk met een lijf te laten herstellen en daarnaast druk met bv. Dat kost nou eenmaal veel energie en tijd. En dat is je voornaamste taak even. De rest komt straks weer.

Sterkte!

Laat even naar je hechtingen kijken en neem gewoon die pijnstiller . Misschien heb je wel een vette ontsteking

Oei, dat klinkt alsof je echt even pas op de plaats moet doen en je lichaam de rust moet geven voor herstel.

Zelf had ik een aankleedkussen met luiers, billendoekjes en schone kleertjes bij mn bed, zodat ik voor het verschonen niet heen en weer hoefde. Ik kreeg van mijn man genoeg eten en drinken om de dag door te komen.

Qua tijdsinvestering in je andere kindje, vooral kijken wat haalbaar is. Samen in je bed een boekje lezen, samen kroelen, samen liedjes zingen, desnoods samen een filmpje kijken, maar op een manier die voor jou lichaam haalbaar is. Ik had op het bed de duplo gelegd, konden ze toch bij me zijn maar koste het mij niet extreem veel energie.

Qua voeden, ben je bekend met het plat op de rug voeden? Kan helpen voor je kleintje. Of eerst je tsr opvangen en daarna voeden, dat was bij mij de truc (ving ik op in een flesje, kon het gelijk in de vriezer als voorraad ;)).

Qua pijn zou ik wel even de vk bellen, want of het er bij hoort weet ik nog, maar als je aangeeft dat het toeneemt zou ik het toch even extra laten checken voordat je nog verder van huis bent!

Als lichamelijk herstel niet goed gaat is het extreem zwaar. Bij mijn eerste had ik dat ook. het duurde zeker 3 weken voor ik weer normaal kon lopen. Een baby is zooo zwaar.

Maar geen pijnstilling willen. Ik herken het helemaal, maar ik raad het echt af. Ik had een jonge baby, gaf borstvoeding maar had door een kleine operatie zwaardere pijnstilling nodig. ik heb het zo snel mogelijk afgebouwd. Maar mijn hemel de dagen waren zwaar!! Ik had niet eens bewuste pijn. Na twee dagen dacht ik dit gaat niet meer zo ik kan niet eens meer voor mijn kinderen zorgen. Maar goed had niet echt door dat het pijn was (heel raar). Toch pijn stilling genomen en ineens werd het beter. Alsof ik letterlijk weer kon ademen. Ik heb mezelf wel verplicht om rust te nemen. Goed op te letten en heel goed naar mijn lichaam te luisteren. Daarna herstelde ik vrij snel en na 3 dagen kon ik weer zonder pijnstilling en was ik weer helemaal oke. Mits ik voldoende rust nam. Pijn kost enorm veel energie. Veel meer dan dat je zelf in de gaten hebt. De kans zit er dik in, dat als jij heel goed je rust blijft pakken en ook pijn stilling neemt dat je je echt beter gaat voelen.

Dit klinkt niet als een fijne kraamweek... en ik herken het ook niet.

Je neemt geen pijnstillers, zodat je je grens beter kunt bewaken. Maar nu gaat een heleboel van jouw energie naar de pijn toe. Dat is ook zonde. Misschien helpt 1 of 2 dagen pijnstillers je al om je weer wat fijner te voelen. Je kunt hiervoor ook de verloskundige bellen. En misschien kan hij/zij ook even naar de hechtingen kijken, want niets is zo vervelend als een te strakke, trekkende hechting daar. Na 10 dagen kan ze er eventueel ook wel wat uit halen.

Sterkte meid, je doet het fantastisch, maar een beetje hulp is nooit weg!

Als wonden die gehecht zijn genezen, gaat het vaak meer trekken. als het al pijnlijke is, zal dit nog meer pijn veroorzaken. ik zou de verloskundige bellen en ernaar laten kijken, mogelijk kan ze de hechtingen verwijderen! En dan kan ze ook meteen kijken of het niet ontstoken is.

Kan de dreumes misschien af en toe een dagje naar opa en oma ofzo? Dan kan je man de zorg van de baby deels overnemen en kun jij je rust pakken

100% meid, kraamtijd is "going out with a bang", de zwangerschap achterwege laten, de bevalling achterwege laten, maar wel met de nodige toeters en bellen. Dat rauw gevoel, emoties all over the place, helemaal gesloopt van de bevalling + zwangerschap als die niet aangenaam was. En hoewel je een extra persoon in het gezin hebt, is het gevoel van isolatie groot. En dan heb je nog andere kinderen rondlopen, en een man die gewoon moet werken want het leven gaat door.

Ik ben na 3 kinderen helemaal klaar met het hele proces, al zou ik alle kinderen van de wereld willen. Net vanwege deze reden alleen zou ik kraamhulp willen worden. Om dat intens rauw gevoel van een nieuwe mama beetje weg te nemen. En ik zou het nog gratis doen ook! 9 maanden als het moet!

En ohja: neem die pijnstillers! Pijn vergroot enkel jouw stress en onrust & algemeen ugh gevoel. Als er een moment is om even pro-medicatie te zijn: this is it!

Ohja toevoeging:

Tijdens mijn allereerste kraamweek had ik zoveel pijn aan mijn hechtingen, kon niet bewegen vd pijn. Ben naar de verloskundige gegaan en zij was verschoten hoe strak de boel gehecht was. Ze heeft het losser gemaakt en toen had ik minder pijn.

Ik heb het gelukkig niet zo ervaren.

Wat ik, denk ik, zou doen is met je man een bepaalde tijd afspreken dat jij rust. Dat betekent dus niet voeden (even kijken qua planning), geen luiers verschonen, geen kinderen bij jou op bed en jij IN bed. ALLEEN. Telefoon uit, tv uit. Liggen, slapen of rustig lezen.

Als je zoveel pijn hebt, kies dan momenten uit dat je uit bed komt. Leg een aantal luiers en doekjes naast je bed en verschoon je kind op bed. Maak gezellig met zijn allen een ommetje en ga naar bed. Met eten proberen lekker met zijn allen aan tafel te zitten. 's Ochtends, 's middags en 's avonds. Dat is al heel wat hoor! Zo ziet je oudste jou gewoon, maar is het ook duidelijk wanneer jij rust.

Neem die pijnstiller en pak je rust meis. Door nu rust te nemen herstel je uiteindelijk sneller. Waar was je kraamverzorgster?

Zo herkenbaar. Bevallen doe ik niet graag, maar daar ben je na een aantal uur vanaf. De kraamtijd vind ik verschrikkelijk, sorry. Ik voel mij eenzaam, niet gelukkig omdat ik dan pijn heb en mij niet mobiel voel. Ik heb een hekel aan niet mobiel zijn. Ik wil kunnen gaan en staan waar ik wil. Dus nee, ik ben blij als de eerste paar weken voorbij zijn en ik mij dan iets beter voel.

Heb je geen kraamverzorgster gehad??