Zelfliefde
Daar sta ik dan, mijn spuug in te houden vlak voor ik ga douchen. Één blik op de tandenborstel was genoeg. Een uur daarvoor had ik nog overgegeven en met moeite daarna wat watermeloen gegeten. Dat moet in mijn maag blijven. Adem in, adem uit, adem in, adem uit. Vanuit mijn ooghoek zie ik wat bewegen en dan kijk ik mezelf recht aan in de spiegel en glimlach naar mezelf. Ik zie een zwangere borstvoeding gevende moeder, die erg haar best doet om een beetje eten binnen te houden. Ik zie een buik die al een stuk gegroeid is, dikker is geworden. Mijn buik was daarvoor al niet dun te noemen, waar ik nogal moeite mee had, maar wat is het nu prachtig om mijn buik te zien groeien. Ik zie hangende borsten. Sinds mijn tweede zwangerschap (mijn zoontje is van mijn derde zwangerschap) hangen ze. Ze zijn toen flink gegroeid in die acht weken. Ondertussen krijgt mijn zoontje er 16 maanden borstvoeding uit. Wat geweldig dat mijn lijf dit kan. Ik glimlach nogmaals naar mezelf. Voor de verandering ben ik niet streng voor mezelf, maar waardeer ik mijn lijf. Ik voel liefde voor mijn lijf, ik kan mij niet heugen wanneer ik dat voor het laatst voor mijn lijf gevoeld heb.
Glimlachend stap ik onder de douche, mijn eten is binnen gebleven.
reacties (9)