Zwanger voelen...

Dag klein plopje,

Nou, woensdag was een drukke dag, met je moeke die jarig was, je zusje en ik die onze woensdag-mama-dochter-dag hadden... maar uiteindelijk gingen we richting gynaecoloog om eens te kijken hoe jij gegroeid was. En wat was het mooi je te zien! Je bent af! Je bent sterk, want die 3 eerste hardwerkende maanden zijn achter de rug. Ik zie je groeien in m'n buik (allé, ik zie mijn buik groeien, dus ik kan me voorstellen hoe jij daar zo in groeit). En, sorry maar het is is zo, voel ik me sinds deze week ook echt zwanger. De tijd hiervoor was nog te pril, nog bang, nog veel aandacht naar je zus... En nu vraag jij in die groeiende buik ook je aandacht en ik vind het heerlijk nu tegen je te praten, van je te dromen... Ik begin warempel al plannen te maken en je naam te bedenken. Uiteraard is je papa daar nog niet in mee - maar goed, eens dat mijn buik hem op de rand van het bed doet slapen, komt dat wel :-D Ach ja, heel normaal. Mijn hormonen gieren door m'n lijf en maken zich klaar om het allemaal nog eens mee te maken. Al besef ik nu al dat jij weer heel anders zal zijn dan wij, je zus, ... Jij bent gewoon jij. Ik weet nog dat je zus altijd heel erg veel rondbewoog in m'n buik, maar jij lag zo stil tijdens de echo. En toen zagen we je armpjes rondzwieren (werd ik toch iets geruster) en ik wist, nou die lijkt iets rustiger te zijn... Of dat zo is, zal nog wel blijken.

Whops, ik hoor je zus wakker worden, haar middagdut is voorbij. Pffff, het gaat me toch wat zijn met zo'n twee koters. maar tegelijk zie ik jullie al samen spelen, samen kattenkwaad uithalen, geheimpjes delen, ... Leuk zus en zus of zus en broer zijn... Mmmh, wat verheug ik me al op die giechelende kindjes in huis.

Tot gauw,

Knuf, mama