Papabapabapa pprrrt

Bovenstaande titel komt zowaar uit mijn dochters' mond zelve. Klinkers is voor kleine baby's, mijn dame gaat helemaal voor de medeklinkers ;-)

Na pfoe, hoopte ik dus op iets dat klinkt als mamama of zo, maar de 'p' haalt het... Dus papa wint het - taalkundig dan ;-) - van mama.  Nou, ik ben toch wel trots hoor op dat gewouwel van mijn meisje. En zij ook. Helemaal fier als ze haar klankjes er uit krijgt zoals ze beoogde.

Daarnaas is momenteel haar favoriete geluid 'pprrtprrt' zoals een brommer. Een HarleyDavidson is er niets tegen. Kan gevaarlijk zijn tijdens maaltijden, maar gelukkig laat Kaat geen hap verloren gaan en gaat dan die mond wijslijk open ... en toe. Eten doet ze echt zoals mama en papa. Wij eten ook graag en die genen zijn duidelijk doorgegeven ;-)

Verder zit ze ook alleen! Ze mag alleen niet te veel waggelen want dan helt ze over naar één kant. Dus op nog wat oefenen op het evenwicht-houden na, zit ze goed alleen.

Verder merken we toch wel enige muzikaliteit bij onze dochter en dat zit ook in de genen. Van zodra de Studio100-cd opstaat gaan die beentjes in dans-modus. En als mama meezingt produceert Kaat ook een zingend geluid. Al kan dat ook een roepen zijn in de trant van 'mama, stop met zingen, het is vals'. Wat er ook van is, muziek zet onze meid helemaal in beweging. Grappig, ze shaked zelfs met haar heupjes. En als je met haar danst, stralen haar ogen nog meer dan voorheen.

En hèhè, de lente hangt weer in de lucht. Zo goed dat we weer meer buiten kunnen en kunnen gaan wandelen. We merken ook dat Kaat nu volop alles wil zien wat er rond haar buggy aan de gang is. Ze buigt helemaal naar voor om alles maar te kunnen zien. En natuurlijk reageren mensen dan: "oh,maar wat een mooie baby. Echt zo mooi en wat een grote mooie ogen". En dan sta ik daar te blinken van trots!! Want ja, die genen hebben wij toch ook doorgegeven, haha :-)))