En voilà, dan is die kleine meid een maandje oud. Wat een maand! Vandaag ligt ze rustig te genieten. Eindelijk kan/wil ze slapen. En het doet haar goed, ik voel en zie het aan haar.
De afgelopen dagen waren soms nogal een worsteling. Probleem: Kaat eet graag, eet gulzig, eet veel. En mama's borst schiet hevig toe om deze gretige zuigeling te dienen... Gevolg: Kaat krijgt buikpijn, geeft eten terug en heeft krampjes. Gevolg bis: Kaat kan niet slapen, Kaat huilt. Gevolg tris: Mama van Kaat wordt onzeker en droef en probeert vanalles, maar geraakt gestresst door haar eigen onkunde. Gevolg quatro (of zo iets): Kaat zoekt troost ... Waar: aan die borst... En het spelletje begint opnieuw...
Ik probeer (probeer) de cirkel te doorbreken door 'gevolg tris' te counteren en te ontspannen. Soms lukt het. Bijvoorbeeld vandaag. Voormiddag kwam de kraamzorg en namiddag een vriendin. en als mama hare 'parlée' heeft en af en toe raad kan vragen, is ze relaxt. Gevolg tris.B: Kaat kan ook ontspannen en slapen...
enkele oplossingen: bij krampjes haar troosten door te wiegen, te wrijven over het buikje, iets warm er op te leggen en ... 'the tut'. Nou ja, ik geef haar sinds vandaag een tutje. Het hèlpt dus waarom niet... Ik vind het wel sneu voor haar. Zo zuigen en geen melk krijgen, maar het helpt om in te slapen en slaap is even wat ze nodig heeft... En ik ook. Even een dutje voor mijn dotje weer haar keel open zet en we ergens in die oorzaak-gevolg-oplossing (hopelijk) - cirkel verzeild geraken.
Dut ze!
Mama van Kaat
reacties (0)