De liefste van de héééle wereld

Dag mijn kleine Kaat,

Wat lig je zachtjes en mooi te slapen. Eindelijk wil je in je box. Nou ja, op m'n arm is het ook leuk en warm en dicht bij mama èn mama vindt dat ook zalig, want dan kan ze kijken naar je schattige oortjes en die diepzeedonkerblauwe ogen, die bolle,met kuiltjes voorziene, wangen, die prielende haartjes, die elegante vingertjes, die grote voetjes met lange teentjes, ...

Het was al vermoeiend. Vooral als de nacht 2x onderbroken wordt na 12u. Gelukkig sliep je deze nacht 5u en ik was bijna uitgeslapen.

We hebben weer enkele regeldagen achter de rug (ik dènk toch dat ze achter de rug zijn) en ik begin je meer en meer te kennen. Het voelt al beter nu ik iets logisch uit je huilen probeer te halen. Mama had niet altijd door dat huilen na eten was omdat je wat buikpijn had en niet dat je nog wou eten. Sorry lieve schat, maar het is zo zoeken voor ons. Waarom worden baby's niet al pratend geboren??? Maar in de plaats krijg ik nou lieve kirretjes van je. Zo hart-smeltend.

Je lacht zo mooi. Vooral als we zo in ons 'zitje' zitten; kijkend naar elkaar (ik toch naar jou en jij naar alles rond je en soms naar mama) en dan dat handje dat slaat en je stemmetje dat kirt van opwinding.

Het gaat op en neer en nu lijkt het weer 'op' te gaan, en dat is genieten. Als het 'neer' gaat, dan hoort dat er ook bij en dat gaat ook weer over, maar het is vooral dat het me onzeker maakt. Ligt dus volledig aan mij dat dat mindere dagen zijn. Misschien neem ik me hier en nu plechtig voor de hele boel te relativeren en ook hiervan te genieten, want dat is het ook, prille mama zijn.

Nou, genieten gaan we doen, hè. Want je bent maar één keer 3 weken en 5 dagen oud ;-p

Knuf, mama