Zij voelt er niks

We wisten al Khloë heupdysplasie heeft, maar we zouden vandaag te horen krijgen wat het behandelplan zou gaan worden.

We komen aan in het ziekenhuis. Kind doodmoe ook omdat ze nog redelijk ziek is. Even wachten en we mogen naar binnen. De dokter kijkt nog even naar haar heup en daarna mochten we de foto's kijken van haar heup. Je zag echt het verschil van links en rechts. Toen kregen we te horen dat ze een spreidbroekje krijgt. En dat ze het 3 maanden moet dragen 23 uur per dag. Dus hij mag alleen af met verschonen en in bad. Tussendoor worden er foto's gemaakt. Of het wel goed gaat. Als het goed gaat mag het na 3 maanden alleen nog maar s'nachts, maar zo niet dan worden er andere maatregelen getroffen. Wat? Dat krijgen we dan pas te horen. Hij vertelde ook dat we gelijk naar de gipskamer mogen en dan krijgen we het broekje. Nou dat was redelijk schrikken. Gelijk!!!!!

Daar aangekomen mogen we eigelijk direct naar binnen en worden we door een hele lieve man geholpen. Hij legt uit hoe het om moet en zegt ons succes. Thuis aangekomen nog redelijk beduusd van het nieuws en wat we in een tas hebben meegekregen. We gaan eigelijk door met het dagelijks leven. We hadden namelijk besloten na haar voeding en schone luier dat ze dan het broekje aankreeg. Beter maar gelijk beginnen. Michel was nog met iets anders bezig dus ik ging haar verschonen en toen.... toen het broekje aan. En toen kreeg ik de klap. Ik kon mijn tranen nog binnen houden. Maar toen mijn tante belde en nog eens en nog eens (niet opgenomen) heb ik huilend mijn vader opgebeld, dat ik wilde dat ze zou stoppen met bellen. Dus hij zou haar wel ff bellen.

En ik weet zij voelt er niks van en ze weet het dalijk niet meer. Maar ik vind het ontzettend moeilijk om mijn dochter zo te zien. En dan word ik boos. Ik heb verdorie alles goed gedaan tijdens mijn zwangerschap. Niet gerookt, niet gedronken, geen dingen gegeten wat niet mocht. En dan weet ik ook dat dit een afwijking is waar we helemaal niks aan hadden kunnen doen, maar toch is het zuur.
Het zal wel ff duren voordat ik dit weer verwerkt heb, maar ik blijf zeggen: IK HEB HET MOOISTE KINDJE OP DE WERELD!!!!

Liefs Linda