Hoe kan het eigelijk? Nog geen 1 dag naar de opvang en kind lief is alweer ziek. 2 weken geleden was haar eerste dag en zondags werd ze ziek. 3 dagen wordt Khloë opgevangen door de oma's en donderdag is mijn vrije dag. Dus vrijdag was ze nog ziek dus we bleven maar thuis.
Vorige week werd ze weer beter, wel nog een beetje verkouden, maar niet meer huilerig. Dus ze kon gewoon weer naar de opvang afgelopen vrijdag. En je raad het al, vandaag (zondag) heel de dag huilerig, heel haar neus vol met snot en veel slapen. Dat vele slapen vind ik niet erg, maar dat andere allemaal wel. Ze sliep zoveel, dat ze eerst om half 8 kwam en toen pas besloot om half 12 wakker te worden. Wij dus ook. Ff met z'n drieën in bed gelegen en toen wilde ze echt eten.
Ze heeft ook sinds kort het gillen (van plezier) en iets heel raars met der mond en tong ontdekt. Wij lachen ons dood en zij trouwens ook. We kunnen dan wel uren naar haar kijken.
Maar ff trug komen op het ziek zijn. Ik werk zelf ook met kinderen. Tussen de 4 en 12 jaar, maar vooral die kleintjes vinden het heel moeilijk om hun ziektekiemen bij hun te houden. Vooral hoesten zonder hun hand voor de mond en ookal zeg je zoiets 100x, ze blijven hoesten zonder de hand voor de mond. Met als eindstand ik begin zelf ook lekker te snotteren en hoesten. Alles doet zeer. Dus ik merk dat ik ook echt ziek begint te worden. Maar echt fijn vind ik dat niet, want sinds dat ik trug ben van mijn verlof heb ik pas 1 week normaal gewerkt. De rest moest ik weg met Khloë en was ze ziek. Nu deze week ook weer. Ook weer naar het ziekenhuis om te horen hoe ze haar gaan behandelen vanwege haar heupdysplasie. Maarja ik vind haar belangrijker dan iedereen.
Dit was weer ff een update hoe het allemaal gaat. Woensdag schrijf ik wel een blogje om te vertellen hoe het ging in het ziekenhuis en wat ze allemaal moet ondergaan. We hebben wel besloten als ze een broekje moet dragen dat ze dan geen helm hoeft van ons. Misschien raar, maar we gaan er geen attractie van maken.
Liefs Linda
reacties (0)