Samen slapen = samen wakker

Voor diegene die het niet weten, wij zijn een gezin van die beruchte samen slapers.

Mijn man en ik sliepen samen sinds wij bij elkaar zijn. Dat is nog niet zo gek. Maar toen onze dochter geboren was, hebben wij al snel ingezien, dat zij ook niet graag alleen in haar ledikantje lag, dus hebben wij haar bij ons in bed genomen.

Dit hebben wij niet bij voorbaat besloten, maar wel besproken tijdens de zwangerschap, dat als het zo zal zijn, zullen wij geen probleem van maken om haar bij ons in bed te nemen.

Wij konden natuurlijk niet van te voren weten, of zij daar behoefte aan zou hebben, of niet.

Haar ledikantje stond al sowieso naast onze bed, maar dat was al te ver weg van mama en papa voor haar.

Samen slapen ging ten aller- tijden super. Voordat je je afvraagt, onze huwelijks leven ging ook super, onze Sophia ging namelijk ’s avonds in haar eigen bedje liggen slapen en pas wanneer zij voor het eerst wakker werd, kwam ze bij ons liggen. Dat gebeurde altijd zo tussen 23:00 en 24:00 uur, hoe ouder zij werd, hoe later zij zich meldde. Echter is zij afgelopen kerst zo erg ziek geweest met longen ontsteking (alweer), dat zij weer zich aanwendde om rond 23-24 uur wakker te worden. Ons bed is 180 cm breed, staat tegen de muur aan geduwd, Sophia ligt in de hoek, zeg maar, ik lig in het midden en Papa vanzelfsprekend aan mijn andere kant. Sophia heeft haar eigen dekentje in ons bed ook. En dat is nog steeds zo. Behalve, dat het bed niet meer tegen de muur aan staat, maar er is een ledikantje tussen de muur en het bed gekomen. Voor onze lieve lieve Maxime.

Maxime is een super rustig kind. Hij huilt eigenlijk bijna nooit, zeker niet zonder goede reden.

Hij slaapt super tussen twee voedingen in zijn eigen bedje. Soms heeft hij het koud, dan neem ik hem bij me in het grote bed, kan hij lekker warm worden van mijn lichaam.

Nu is het zo, dat Maxime maar 4 weken is, en erg fragile. Daartegenover is Sophia net een bulldozer in haar slaap. Zij draait meer in haar slaap, dan een kermis attractie op een zaterdag avond. Die twee kunnen dus niet naast elkaar liggen.

Maar Papa slaapt ook best wild en onrustig, dus Sophia kan ook niet naast Papa gaan liggen in het midden, want dan wordt het een ware gevecht. Maar omdat Maxime zo klein is, wil ik hem niet tussen mijn man en mezelf leggen, want dan komt hij onder het dekbed, ben ik altijd bang.

Maar ja, zoals ik het al gezegd heb, Maxime slaapt heel goed in zijn ledikantje, dus zijn plek in ons bed is eigenlijk ook het probleem niet. Tussen de voedingen, want hij heeft nog om de 3 uur een flesje ook ’s nachts. (Hier ga ik even niet op in, waarom hij op dit moment flesvoeding krijgt, geloof me, ik ben absoluut voor BV, ik zal een aparte blog erover schijven.)

Zijn eerste nachtfles krijgt hij nog, wanneer Sophia in haar eigen bedje ligt (sinds een paar maanden zelfs in haar eigen kamertje). Maar de tweede en derde flessen komen wanneer Sophia al tussen mij en het ledikantje ligt.

En dat veroorzaakt een beetje verwarring in haar ritme, want zodra ik het dimlicht maar een heel klein beetje aandraai, zodat ik Maxime zijn luier kan verschonen en hem de fles geven, waarvoor ik hem ook op mijn plek leg in het grote bed, gaat onze Sophia meteen klaarwakker zitten en wil ze overal mee meehelpen. Zij wil perse de billendoekjes aangeven, daarna flesje vasthouden, bij het boertje laten aait ze over de rug van haar broertje en als dit alles gedaan is, en ik Maxime weer in zijn bedje leg, wil zij perse haar eigen speentje in zijn mondje duwen.

En je raadt het al, als het licht weer uitgaat, zodat wij weer de slaap kunnen vatten, blijft mevrouw gezellig zitten en wil zij gewoon gaan spelen.

Het “samen slapen” is dus “samen wakker zijn” geworden bij ons.

Haar liefde voor haar broertje is groter dan de hele wereld! Zij is helemaal gek op hem. Door de dag helpt zij ook met van alles, wil zij hem op schoot hebben, zij wil zelfs met hem balletje gooien en zelfs dat doet zij super voorzichtig, meer een beetje imiteren dat zij het naar hem gooit, en weer imiteren, dat hij het teruggooit.

Maar ’s nachts slapen we dus niet meer echt.

Sophia heeft sowieso erg weinig slaap nodig, in de middag slaapt ze hooguit anderhalf – twee uurtjes, ’s avonds valt zij zo rond 21:00 in slaap en ’s ochtends is zij al om 07:00 meestal klaarwakker. ’s Nachts wordt zij nog steeds om de 3-4 uurtjes wakker, zij heeft geen behoefte meer aan eten ’s nachts, alleen een knuffel van mij, een kus en zij slaapt meteen verder.

Maar nu moet het licht aan elke 3 uur. Nu ligt Maxime te sabbelen en kreunen elke 3 uur. Nu is Sophia ook klaarwakker elke 3 uur. Wij vallen na zo’n gebeuren heel moeilijk weer in slaap. Maxime niet natuurlijk, hij slaapt als een roos, EN hij meldt zich keurig 3 uur later.

Pfff…. Wat te doen? Wat te doen?

Wij hebben maar besloten, dat wij toch gaan proberen Sophia aan te leren om langer in haar eigen bedje te blijven liggen. Hoeft niet de hele nacht door, maar tot een uur of 4-5 in de morgen zou wel handiger zijn. Zij kan het wel, dat weten we al.

Wij gaan haar voor geen minuut laten huilen, hoor! Als zij zich meldt, dan lopen we er meteen naartoe, alleen wordt zij niet meteen meegenomen naar ons bed. Meestal is zij niet eens helemaal wakker, wij nemen haar meteen uit gemakzucht bij ons in bed, omdat wij zelf ook liever onder het lekker warme dekbed willen zijn, in plaats van naast haar bedje te zitten, of in haar (peuter)bedje bij haar te gaan liggen.

Zij voelt geen jaloezie voor Maxime, dat weten we zeker, zij is ook niet jaloers op hem, dat hij een vaste plek in onze kamer heeft en zij in een andere kamer gaat slapen ’s avonds.

In de dagen dat ik in het ZK lag na de bevalling, werd zij door mijn moeder in (logeer)bed gehaald ’s nachts, en de eerste 3 weken na de bevalling hielden wij dat aan, zodat ik ook een beetje aan Maxime kon wennen, zonder dat ik Sophia ook moest verzorgen ’s nachts.

Nu zijn hebben we een paar dagen gehad, dat wij Oma uitschakelden als nacht baby-sitter, maar zo komen we echt slaap tekort. Iedereen. Sophia zelf ook, want ondanks het feit, dat zij volop meehelpt ’s nachts, slaapt zij niet langer door in de ochtend, wil zij niet eerder haar middagdutje gaan doen en slaapt zij ook niet langer in de middag.

Op dit moment hebben we schoonmoe en haar twee zoontjes op bezoek tot woensdag.

de twee broertjes van mijn man slapen nu in de kamer van Sophia en Sophia slaapt met mijn moeder.

Op woensdag gaan ze weer weg en gaan wij volop ervoor:

helemaal gestoord worden door twee baby’s die ieder 3-4-5 keer in de nacht wakker worden, maar uiteraard niet tegelijk, als zij niet in dezelfde kamer liggen.