Familieverjaardagen zonder je kind.

 


Verjaardagen... iets waar ik totaal niet van houd. Maar sinds Kayden zijn geboorte werden verjaardagen wel leuker. Kayden zien genieten van de gezelligheid die er is, mijn kleine man die lekker kan spelen met zijn neefjes en nichtjes. 


Afgelopen weekend zat ik voor het eerst op een familieverjaardag zonder Kayden. Een warm ontvangst kreeg ik van al mijn neefjes en nichtjes maar op de 1 of andere manier voelde het erg ongemakkelijk. Ik voelde me alles behalve oké en sloot me af voor mijn familie door in mijn telefoon te gaan zitten. Vervolgens krijg ik ook nog de vraag: "waar is Kayden?", de vraag sloeg in als een bom. Ja niet iedereen staat er bij stil dat ik mijn kind niet altijd meer om me heen heb. De vraag heb ik dan ook afgekat met dat het zijn 'papaweekend' is. 


Dit was de eerste familieverjaardag die ik sinds mijn relatiebreuk zonder Kayden heb gevierd. Niet een Kayden die zijn oma een dikke kus en knuffel geeft en lekker taart mag eten bij oma op schoot... nee, hij was gewoon niet mee. Ik werd wel weer met de neus op de feiten gedrukt, en dit gaf me opnieuw de confrontatie met mezelf. Ik zal hoe graag ik het ook wil, niet alle belangrijke momenten met hem kunnen vieren. Ik zal hem niet overal bij kunnen hebben en zal niet alles van Kayden van dichtbij meemaken. 


Afgelopen week zei iemand tegen me: "mijn zoon begint binnenkort met zwemles, ik zou hier ook willen kijken. Maar misschien Jeltine moet ik ook maar accepteren dat ik niet overal meer bij kan zijn. De zwemlesdagen vallen niet op mijn dagen dus moet ik het misschien maar loslaten.'


Hier had ik nog niet bij stilgestaan.... Ik heb bewust een keus gemaakt voor mijn relatiebreuk.
Ik heb niet bewust een keus gemaakt om in Kayden zijn toekomst niet overal bij te kunnen zijn, ik heb geen keus gemaakt dat Kayden niet overal bij zal kunnen zijn. 

Voor nu maakt Kayden het gelukkig nog niet bewust mee, maar uiteindelijk zal hij ook vragen gaan stellen. Dus blij en dankbaar dat deze situaties zich nu al voordoen, zo kan ik dit soort situaties gaan overdenken. Als dan uiteindelijk de vragen komen vanuit Kayden kan ik in ieder geval eerlijke en doordachte antwoorden geven. 


 

1114 x gelezen, 3

reacties (1)


  • Lady-Whistledown

    Helaas is inderdaad het gevolg dat als je als partners uit elkaar bent, de tijd met je kind verdeeld wordt. Uiteraard kan je afspreken met je partner dat je belangrijke mijlpalen gewoon samen blijft doen. Kijkdagen bij het leszwemmen (bij het leszwemmen ben je als ouder er vaak niet bij, je moet dan op de gang oid wachten dus daar mis je echt niet zoveel aan. Mijn man en ik verdeelden ook dit leed), groep 8 musical, sportwedstrijden etc. Blijf onthouden dat je als partners uit elkaar bent maar als ouders nooit.