Verbreek de stilte

2017 een jaar vol ellende voor mij. Een jaar waar ik niet graag aan terugdenk, een jaar dat zo ontzettend veel impact op mij heeft gehad, een jaar vol verdriet. En jaar wat in teken staat van een man die geen naam waardig is. Dit is mijn verhaal over een man die ik "HET" noem omdat het niet meer is dan dat. 

2017 is alweer 4 jaar geleden maar het voelt als de dag van gister. Dit was het jaar dat ik HET heb ontmoet, het jaar dat ik mijn onschuldige 'ik' ben kwijtgeraakt. Als ik de 1e dag had geweten wat HET met mij van plan was, was ik hem gelijk uit de weg gegaan. Aangezien ik HET altijd kan tegenkomen, en mijn blog openbaar is kies ik ervoor om zijn privacy in de hand te nemen, ik zal zijn naam, woonplaats en beroep niet benoemen. 

HET komt elke dag in aanmerking met meisjes van 16+, het is zijn werk. Zo ken ik HET ook, en HET en ik klikten gelijk. Als ik er op terug kijk was ik gewoon jong, impulsief en naïef. HET heeft me geholpen met datgene waarvoor ik bij hem kwam, en na een aantal maanden was dit project klaar. Alleen stopte hier het contact niet, daar waar HET professioneel het contact had moeten beëindigen deed hij dit niet. En voordat ik het wist stond hij op bepaalde plaatsen mij op te wachten, ik vond dit vreemd maar zocht er verder niet veel achter. Tot het moment.... 

...Tot het moment dat hij mij kuste en mij niet losliet, na deze kus ben ik de auto uitgesprongen en ben ik gaan rennen. In tranen en vol ongeloof stopte ik en ben ik op de grond gaan zitten, maar nog geen 10 tellen later kreeg ik een bericht van HET op mijn telefoon. Het was een foto, een foto van mij of eigenlijk van ons een foto... van de kus. Hier begon de grote drama, hij begon me te chanteren en voordat ik het wist deed ik alles wat hij van mij vroeg. Dit alles puur uit schaamte, schaamte voor die foto schaamte voor wat hij met mij deed. 

Ik vergeet nooit weer de avond dat HET mij oppikte, het wat een prachtige zomeravond. De lucht was nog licht maar het begon schemerig te worden. We reden naar een plek dichtbij in de buurt van een strand... Op deze plek bleef het niet bij zoenen, op deze plek ging HET all the way. Dit was het begin van een pure nachtmerrie, de maanden die volgden bleef HET dit bijna dagelijks herhalen. In de auto, in het huis van zijn vrouw en kinderen, hotels en waar het maar kon. 

Het is niet dat ik dit wilde maar ik deed wel wat HET van me vroeg, uit schaamte en angst. Soms vraag ik me af of het niet mijn eigen schuld is geweest. Ben ik niet duidelijk genoeg geweest in het 'NEE' zeggen ? Waren mijn tranen keer op keer als hij aan mij zat niet genoeg? Of duwde ik hem niet hard genoeg weg? Je begint zowaar je eigen wereld te creëren, een wereld waar ik naartoe kan vluchten zodra HET weer aan mij begon te zitten. Door deze wereld weet ik lang alles niet meer van de momenten zelf, maar in grote lijnen weet ik alles nog. 

Na een aantal maanden was ik de pijn zat, ik was op en wist dat dit moest stoppen. Ik weet niet waar opeens deze zekerheid vandaan kwam, maar ik heb het HET goed duidelijk gemaakt dat hij mij met rust moest laten. En wonder boven wonder heeft hij mij met rust gelaten, maar voor mij begon het proces toen past echt. Mijn familie en vrienden vertellen wat er was gebeurd, psycholoog hier psychiater daar, EMDR therapie, medicijnen, depressies en een angststoornis waren niet meer weg te denken. 

HET is de oorzaak van mijn angststoornis waar ik nog dagelijks mee kamp, HET is de oorzaak dat ik niemand meer vertrouw, HET is de oorzaak dat ik sneller instort dan voorheen. Maar naast dit heeft HET er ook voor gezorgd dat ik nu een zelfstandige onafhankelijk vrouw ben. Ik kom voor mezelf op ik laat me niet kisten, ik ga mijn problemen en issues niet meer uit de weg.

Ik ben trots op mezelf 
Turn your scars into stars