Negatieve ervaring omgezet in een positieve ervaring #InwendigeEcho #PrenataleDepressie #PTSS

Vandaag was het zover… mijn 2e inwendige echo. Vreselijk, dagen van te voren al de spanning door mijn lijf heen voelen gieren, nachten niet kunnen slapen, maar het moet dus dan doen we het maar.

De afgelopen dagen heb ik veel nagedacht over mijn eerste inwendige echo. Hierdoor werd de spanning natuurlijk nog groter. Toch weer twijfelen aan jezelf, heb ik me destijds niet aangesteld of heb ik mijn grenzen niet goed aangegeven. Uiteindelijk toch mijn twijfels maar weer met mijn vriend gedeeld, was het niet mijn eigen domme schuld? Maar hij was meer dan duidelijk: “Nee, je moet ophouden jezelf de schuld te geven. Uiteindelijk besloot ik dan maar een soort plan voor mezelf te gaan maken. Waar kleed ik me om? Wie is erbij? Wat zijn mijn grenzen? Wat wil ik wel en wat wil ik niet? Wat kan mijn vriend doen? Uiteindelijk een plan gemaakt om mezelf rust toe te spreken, of het heeft geholpen? Misschien een klein beetje wel. Dit plan uiteindelijk ook goed doorgesproken met mijn vriend. Zo wist hij ook wat ik wilde en kon hij me misschien op mij inspelen op het moment dat ik dicht zou klappen.

Eindelijk was het zover, na dagen veel spanning in mijn lijf en slecht slapen kon ik eindelijk mijn bed uit. Het zou niet lang meer duren voordat ik het eindelijk achter de rug zou hebben. Om 10:45 uur een afspraak en om 10:00 uur al vertrokken van huis, ondanks dat het maar 20 minuten rijden is. Nou daar zit je dan, te wachten… een drukke baby in de buik, bloedheet (afvragend of het door de hormonen of de zenuwen komt). Ik werd opgeroepen, en ik denk dat ze gelijk al een beetje aan mij kon aflezen dat ik zenuwachtig was. Ze besloot dan ook eerst een gesprek met mij te voeren. Ze had mijn intakebrieven van mijn psycholoog doorgenomen en ik had mijn aantekeningen van EMDR meegenomen. Het was tot zover een geruststellend gesprek ondanks dat ik niet helemaal met mijn hoofd bij het gesprek zat, deed ik mijn best alle informatie te onthouden (gelukkig was de vriend ook mee om goed te luisteren).

Nou uiteindelijk was het zover, de inwendige echo. Ze heeft ontzettend goed rekening gehouden met mijn eerdere ervaringen. Ze heeft me alle kansen gegeven om mezelf het prettigst te voelen alles was mogelijk en bespreekbaar. Ze was duidelijk en heeft er voor gezorgd dat het z.s.m. voorbij was. Voordat ik het wist was het klaar, en stond ik in de kleedkamer me al weer aan te kleden. Ik was zowaar in shock… ik had verwacht me vreselijk te voelen na de tijd maar dat was niet het geval. Klaar in het ziekenhuis, in de auto gestapt richting een leuk café voor een lekkere lunch. Na 10 minuten in de auto besefte ik me dat dit geen negatieve ervaring is geweest. Leuk is natuurlijk anders, maar ik had zelf alle controle en wist precies wat er ging gebeuren. Alle lof voor mijn gynaecoloog, het geeft veel rust. Ik heb wel 2 uren lopen praten over het feit dat ik het zo fijn vond dat het een positieve ervaring is geworden.

De inwendige echo was nodig omdat ik een voorliggende placenta had. Dit is nu niet meer het geval en dat betekend dat ik een natuurlijke bevalling kan gaan hebben. Ook heb ik samen met de gynaecoloog afgesproken dat ik het niet hoef uit te zitten tot 40 weken. Als de bevalling niet voor week 38 is begonnen, plannen we een datum in en word ik rond 38,5 week ingeleid. Nog even doorzetten maar het einde is in zicht!