Ronde ikbendetelkwijt

Na alweer een teleurstelling vorige maand duurde het eventjes voordat we weer in de positieve flow zaten. De ziekenhuis routine ging weer van start op CD10. Het is inmiddels de normaalste zaak van de wereld, en als je me ‘s nachts zou wakker maken vertel ik je de weg ernaartoe binnen 5 seconde. Vrijen op ‘vastgezette dagen’, injectie en door. Afwachten... niets romantisch aan als je het zo leest. Toch proberen we het leuk voor elkaar te houden, anders red je het nooit samen! En dan... dat eeuwig vervelende wachtbankje. Voor sommige dames/stellen een super spannende en misschien wel leuke tijd, voor ons vervelende routine. Deze keer voelt het ‘goed’. Vermoeid, af en toe wat misselijk en gevoelige borsten. Morgen is mijn NOD. Normaal test ik nooit eerder,maar ik had zo sterk het gevoel dat het raak was/is! Tot nu toe omo witte testen... ik geef het nog niet helemaal op, want mijn NOD moet nog komen. Daarnaast de hoop dat ik langzaam HCG aanmaak. Voor velen waarschijnlijk herkenbaar! Duimen jullie mee? Ons kindje is zo, zo ontzettend welkom!