Nieuwe dag nieuwe kansen

Babygeluk overal om ons heen. De ene na de andere zwangerschapsaankondiging en we blijven maar lachen. We gaan met lood in onze schoenen naar alle kraamvisites, maar luisteren iedere keer aandachtig naar ieder uniek bevallingsverhaal. ‘Je zou het echt moeten meemaken, niet in woorden uit te leggen’. Ik zou dan willen schreeuwen ‘we zouden niets liever willen!’, maar zo weinig mensen weten van onze situatie af. De enige mensen die er vanaf weten zijn nu zwanger van hun tweede kindje. Voor deze papa en mama is het ook geen gemakkelijke weg geweest. Het zwanger worden was geen probleem, maar het blijven wel. We gunnen het ze, meer dan iedereen, maar niet meer dan dat we het ons zelf gunnen. Feit blijft wel dat het toch even slikken is als we op visite gaan. Je wordt toch geconfronteerd met een mooie dikke buik en onbewust gaat het de halve avond over baby’s. Het hoort erbij.

De moed begint, met name mij, weer even in de schoenen te zakken. Ik heb momenten dat ik zo tegendraads ben, geen hormonen meer wil slikken, geen injecties meer wil, geen echo’s, geen fertiliteitsartsen en geen teleurstellingen meer. Maar ik ben niet alleen, mijn man ziet dat ik me met momenten met moeite staande kan houden en kan me geruststellen, moed inspreken en power geven. We gaan door. Morgen opnieuw naar de fertiliteitsarts. Een nieuw plan.

Sorry voor het klagen, ik ben het weer even kwijt. Morgen nieuwe dag, nieuwe kansen. Fijne avond allemaal!