Het is tot zover aardig gelukt. Althans, afgaande op commentaar van buitenaf denk ik dat in ieder geval Jay, Phoebe en Ize tot nu toe opgevoed door het leven gaan. Toegegeven, ze laten het niet altijd blijken en thuis is het soms lastig om gehoord te worden boven al het gekwebbel, gegiechel, onderling gekif, melige buien, uitbarstingen van frustratie en luidkeels gebrabbel uit (en met 'soms' bedoel ik dagelijks), maar blijkbaar dringt er toch het nodige door om sociaal goed te functioneren.
*PHEW*
Toen kwam Sem. Onze heerlijke, vrolijke, ondernemende rauwdouwer. Als 3 maand oude druktemaker in de box vermoedde ik het al. Als 9 maand oude kruipende baby werden de eerste vermoedens voorzichtig aan bevestigd. En nu als lopende dreumes is het overduidelijk. Over 10 maanden hebben we officieel een VOP in huis.
Er was mij al weleens over verteld door ouders van dat soort kinderen. Van die Vliegensvlugge Ondernemende Peutertjes die je kwijt bent zodra je je kont keert. En dan knikte ik heel begripvol omdat ik het begreep want ook ik was weleens mijn peutertje kwijtgeraakt in de supermarkt toen ik mijn aandacht even niet op kindlief gericht had...
Enfin, toen Sem pas geboren was kreeg ik van mijn lieve vriendin een volle tas met jongenskleding waar haar zoontje uit was gegroeid. Bij het uitpakken viel er een soort touwwerk uit de tas. In eerste instantie dacht ik dat ze de gordel van een eetstoel of iets meegewassen had en deze per ongeluk in de tas was beland, maar het bleek een tuigje te zijn.
Ik schoot ervan in de lach. Ik heb drie kinderen die in totaal drie jaar schelen zonder tuigje hun eerste jaren doorgeloodst, een tuigje ga ik niet nodig hebben. Dus niet lang daarna heb ook ik het tuigje in een kledingpakket weggegeven.
En nu heb ik daar spijt van. Sem luistert, voor zover een 14 maanden oude dreumes luistert, daar ligt het niet aan. De ene keer gehoorzaamt hij, de andere keer probeert hij uit. Precies zoals het hoort. Daarin verschilt hij ook niet van zijn broer en zussen. Het verschil zit hem in zijn snelheid, lichaamsgrootte, lef, kracht en behendigheid. Hij heeft wat datbetreft alles mee. Of tegen, het is maar net hoe je het bekijkt. Want waar zijn broer en zussen touwloos en in vrijheid de ongeschreven regels van het leven buitenshuis hebben aangeleerd, ga ik voor Sem toch echt een tuigje aanschaffen als dit zo doorgaat.
Binnenshuis ben ik er (meestal) net op tijd bij, maar binnen rijden geen auto's. Als ik nu in huis al weleens misgrijp, zal dat buiten de deur ook gebeuren en hij zit pas in de beginfase van zijne dreumesheid. Gezien de huidige gang van zaken ben ik niet bereid Sem zijn peuterpotentie onaangelijnd te laten ontdekken.
reacties (0)