Het heeft zo moeten zijn

Zoals de meesten van jullie (uit mijn vriendenlijst) inmiddels wel weten is Jay in Australië geboren. Na zijn geboorte zijn we naar Nederland geremigreerd omdat we het beter vonden onze kroost met familie en de kinderen van (oude vertrouwde) vrienden op te laten groeien.

Een keuze waar we nog steeds achter staan, zij het met de nodige heimwee die alleen maar lijkt te groeien met de tijd.

Omdat mijn man en ik Australië blijven missen, doe ik mijn best om Jay en Phoebe tweetalig op te voeden, altijd handig mochten we tóch ooit weer die richting uit gaan. Vrienden uit Australië helpen ons daarbij door zo af en toe wat dvd's toe te sturen van typisch Australische kinderprogramma's, waaronder "The Wiggles".

Zeker Jay is er helemaal wauws van. "Jay Wiggle kijken." Ik hoor het minstens een paar keer per dag, alsof er niks anders bestaat (op tv) dan The Wiggles.

Nu wil het dat wij eind mei voor een paar weken naar Engeland gaan. Ik zat zo eens te snuffelen wat daar allemaal te gaan doen, zowel voor ons als voor de kinderen, terwijl er uit de televisie het liedje "Hot potato" van The Wiggles live show klonk... live show... hmmm... Kan altijd even kijken.

En ja hoor. Niet te geloven, maar niet alleen zijn The Wiggles precies dezelfde periode als wij in Engeland, ze treden ook nog eens 'en route' op!!!

Onderweg naar het 2e deel van onze vakantie in Engeland komen we er zo goed als langs!

Man gebeld, leek hem ook leuk, theater gebeld et voila! 

Ik sta er een beetje van te kijken, maar het is toch echt zo. De eerste kindershow waar mijn Australische mannetje naartoe gaat is The Wiggles!!! 

Het heeft gewoon zo moeten zijn.