Het is gelukt!

Ben er gewoon een beetje beduusd van... had echt niet verwacht dat dit moment ooit zou komen. M'n ouders zijn er -zonder resultaat- járen mee bezig geweest. Ook leraren en werkgevers hebben hun best gedaan, maar het heeft nooit mogen baten. En nu, zojuist... zomaar ineens!

Jay is momenteel heel druk bezig met zijn taal. Hij probeert alles na te zeggen en woorden te gebruiken om aan te duiden wat hij wil en dat is errrrrug leuk.

"Krijgt mama een kusje?" "Nee."

"Mama lekker eten gemaakt?" "Eedtuh?" "Ja heel goed schat, éten. Eten lekker?" "Eedtuh bah!"

Ja, heel leuk dat hij nu echt begint te praten, kan niet wachten tot Phoebs ook zo ver is .

Zijn woordenschat wordt met de dag groter, evenals z'n vermogen om de woorden in het juiste verband te gebruiken. Een week geleden zijn we op bezoek geweest bij mijn opa, Jay en Phoebe's overgrootvader. Voordat we vertrokken had ik aan Jay uitgelegd dat we naar 'ouwe' opa gingen. M'n lieve opa heeft inmiddels de respectable leeftijd van 80 jaar en wat doet mijn (ahum ahum) goed opgevoede zoontje van bijna 2 zodra hij zijn overgrootvader ziet? Precies. "Ouwe." Compleet met wijzend vingertje.

Zojuist hadden we het erover nog even langs te gaan bij de ouders van mijn man met de kinderen. Ik had niet zoveel zin en wou een snuggere opmerking maken. Terwijl de woorden zich vormden keek ik naar mijn kleine man die met grote ogen mee zat te luisteren en toen gebeurde het...

Ik hield zowaar m'n mond.