dag dames,
Vandaag gingen we voor de 32 weken-echo naar de dokter, en heb ook een half uurtje aan de monitor gelegen om zijn hartje te meten, en te kijken of mijn baarmoeder al contracties vertoont.
Dat laatste niet, alleen ging dat ding telkens te keer wanneer ons ventje tegen het meetdingetjes aan schopte - dat doet hij dus elke keer, schoppen tegen de dingen die mijn buik raken (mijn hand, de riem van de wagen, mijn broeksriem, ...). Zijn hartslag ging van 140 tot 180 en de gyn vond dat normaal (ik vond het vrij hoog, maar omdat hij zo beweeglijk was tijdens het onderzoek zei de dokter dat een wat hogere hartslag volkomen normaal was).
Bloeddruk: 12 over 7, gewicht: 73 - dat is 9 kg meer dan bij de eerste meting, ik ga beginnen opletten....
Bij de echo bleek dat ons ventje meer dan 2 weken voorop is wat zijn grootte betreft, hij zou ook al 2400 gr wegen. Ons wolfje is dus al een grote wolf aan het worden. Zolang het maar geen grote boze wolf wordt.
En.... (en dat vind ik minder leuk) - na weken met zijn hoofdje naar beneden gelegen te hebben is hij nu terug gedraaid, hij ligt dus in stuit, nu duimen dat hij toch weer een toertje maakt!
Vrijdag heeft een vriendin-keramiste 3 porseleinen afdrukken van mijn buik gemaakt, prachtige kunstwerkjes zijn het geworden, ik probeer een eerste foto te plaatsen op BB.
Verder heb ik erg veel pijn, soms onhoudbare pijn rechts onder mijn ribben. De dokter zegt dat het mijn ribben zelf zijn maar ik geloof het niet, het zit onder mijn ribben, en de pijn straalt uit recht naar achter naar een punt onder mijn schouderblad. Tegen de avond wordt het erger en kan ik niet meer verdragen ergens tegen aan te zitten met mijn rug, maar ook niet gebogen naar voor te zitten, de enige oplossing die de pijn wegneemt is gaan liggen, pijnstillers helpen niets... bah, wat vervelend, want zo kan ik mijn ding niet doen.
Verder ben ik de gelukkigste vrouw van de wereld :)
liefs, Iris
reacties (0)