Bezoek van dochtertje

Vanmiddag bezoek gehad van mijn kleine meisje, samen met papa en opa. Ze heeft het dit keer lang vol gehouden.
We zijn even door het ziekenhuis gelopen en ook naar buiten geweest. De arts gaf aan dat ik echt wel moet blijven bewegen anders krijg ik
dadelijk nog andere kwalen erbij. (Trombose) Dat moeten we niet hebben.
We hebben lekker gespeeld, liedjes gezongen, filmpjes gekeken en af en toe kreeg ik ook een kusje of knuffel.
Ze heeft de leeftijd dat ze echt een eigen willetje aan het vormen is. 25 augustus wordt ze al 2.
Ik hoop dat ik dat mag vieren. Iedere keer als ze op bezoek is geweest en ze is weg.. moet ik echt zoveel huilen. Wat doet dat toch pijn.
Enerzijds weet ik dat ik hier voor het goede doel lig, om te zorgen dat mijn baby veilig is en veilig geboren kan worden mocht het zo zijn.
Aan de andere kant wil je niks lievers meegaan met je partner en kindje. Samen naar huis en samen zijn.
Maar wat was het weer fijn om mijn meisje 2 uurtjes hier te hebben. Ik vraag me wel eens af wat door zo een kopje gaat...
Ze zal zich dit niet herinneren denk ik. En zodra de baby geboren is, wij thuis mogen komen dan ga ik zo ontzettend genieten van mijn gezin.
Nog meer dan ooit tevoren !