Hoe gaat het nu?

Lieve meiden,


Even een kleine update hoe het hier gaat. Ons kleintje heeft nog geen zin om mijn buik te verlaten :-( Ik heb al 2x 4 pillen cytotec gehad. De eerste keer heeft het echt niks gedaan. De tweede keer had ik wat bloedverlies gehad maar daar is het ook bij gebleven. Volgende week vrijdag staat de afspraak in het ziekenhuis voor een curettage.  Hoelaat weet ik woensdag pas. Ik ben er ook tussen geplaatst, want door de vakantie zijn niet alle ok's open. En het is druk :-( Pfff waarom hebben wij nou dat geluk niet dat het allemaal gewoon gaat. Ben super bang voor de curettage!!



Verder ben ik op, moe, boos, verdrietig..... ben gewoon een lopende zombie... Ik weet het allemaal even niet meer. Hoop snel mezelf weer terug te hebben.

55 x gelezen, 0

reacties (0)


  • Lizzie84

    Aah meis...wat hoop ik voor je dat je je gauw weer de oude voelt. Heel veel sterkte en kracht. X

  • steffiee

    Wat vervelend meid dat de pillen niet werken.. als het dan toch mis is kan het ook maar beter snel eraf komen zodat je verder kan..heel veel sterkte met je curettage.. Ik snap heel goed hoe je je nu voelt.. wij waren ook zo blij dat we na 27 maanden eindelijk zwanger waren, en toen ging het ook mis.. Je voelt je dan zo verloren, je was zo dichtbij en ineens is het weer zo ver weg! Maar het komt goed echt waar.. het is moeilijk om de draad weer op te pakken en positief te zijn, maar dat is eigenlijk het enige wat je kan! met een klein beschermengeltje dat met je mee reist op je schouder en er voor zorgt dat het geluk je binnen kort weer toe lacht.. dikke knuffel

  • pk83

    Ach meis, wat rot dat de pillen niet werken. Nu kan je nog niet gaan verwerken. Het komt goed echt. Snap dat je bang bent voor de curettage, maar dat hoeft niet. Heb het zelf ook met beide manieren gehad. Praat er veel over, schrijf het op, dan kun je het een plekje gaan geven. Vergeten zal je niet maar dat hoeft ook niet. Denk aan jullie.

  • Moike87

  • Babybadeend

    Lieverd, wat ontzettend naar dat het niet vanzelf gaat en dat je moet wachten op de ellendige operatie. Helaas weet ik uit ervaring dat de nasleep van een mk heel lang kan duren helaas. Praat er veel over ook met vrienden en familie. Voor mij wat veel erover praten de beste remedie om het een plaatsje te kunnen geven en nog vond ik het heel moeilijk en zwaar. Pas toen ik weer zwanger was kon ik het meer relativeren. Aankomende vrijdag in het een jaar geleden maar ik zal altijd aan ons eerste kindje denken. Heel veel sterkte. Dikke knuffel x