Test 1

(Zelfde stuk als in week 4)

*Testen*      Kan eigenlijk niet mooier. Op een zondag testen. De enige ochtend dat manlief thuis is en toch… toch doe ik t stiekem. Plassen, testen, op de wastafel leggen en douchen… Na de douche zijn de 5 wacht-minuten wel voorbij… Dat is het plan. En dan… Bij een positieve test maak ik snel een foto en ren ik naar beneden om daar het fototoestel te nemen (dat al klaar ligt op de tafel) en hem en ons meisje een cadeautje in zijn handen te duwen. En dan maar wachten op zijn reactie. Ik hoop dat hij blij is!! En tja bij een negatieve test. Misschien ook maar een fot en dan het fototoestel maar gewoon terug in de tas en die middag mee naar onze afspraak… Spannend… Maar goed. Halve ochtend liggen draaien naast n ziek mannetje. Weinig meer geslapen. Eindelijk is hij ook uit bed en kan ik rustig mn gang gaan. Stap 1… Zenuwachtig … Plassen… Man lief is het hondje uitlaten en ons meisje aan t ontbijt. Test op de wasbak en ik onder de douche. Helemaal volgens plan. Tot daar… Want ik zie maar een streep. Die verscheen al tijdens het dopen… Dik 20-25 tellen gedoopt en daarna zeker 7-8 minuten gedoucht. Maar nee er kwam geen streep. Ook niet na 10, of 30 minuten en langer mag je niet kijken… En nu??

Morgen weer proberen is wat snel. Zou dat ene stipje dan toch een ongesteldheid aankondigen? Waarom ben ik dan zo chagrijnig, opvliegend en ben ik zo prikkelbaar? Heb ik last van mn onderrug en mn onderbuik? Hoop heb ik nog niet helemaal opgegeven want stiekem kan t nog altijd…