Week 4: 23-29 februari 2016

Week 4:        23-29 februari 2016

*Blog*           De kwaaltjes gaan dus op en af. Gister avond voelde ik enkel wat zeur in mn onderbuik. Je ziet dus dat het helemaal niets zegt. Als ik zwanger ben kan dat dus met minimale klachten en als ik niet zwanger ben kan dat dus met klachten die daar wel op lijken. Hopelijk verduidelijk ik het daar een beetje mee voor mensen die op zoek zijn met de vraag welke symptomen wel/niet iets zeggen vóór NOD. Je leest daar namelijk niet veel over op het net. Sommige mensen denken dat je je dingen inbeeld als je graag zwanger wilt zijn. Ik persoonlijk denk dat je dingen opmerkt die er anders ook waren maar waar je normaliter aan voorbij gegaan zou zijn. Voor de een is dat zenuwslopend, voor de ander is het (bij een zwangerschap) het eerste intense moment van beleving.

23-02-2016   Totaal nog altijd geen afscheiding. Minimaal hoofdpijntje en moe. Wel een warm lijf vaak maar enorm koud van binnen. Lage rugpijn blijf aanhouden, weeïg gevoel onder in mn buik ook maar minder. Beetje bloed smaak ook af en toe.

24-02-2016   Kwaaltjes blijven het zelfde. Zeur in onderbuik soms in zij, blaasontstekingsgevoel, haarverlies, sneller vet haar, lichte hoofdpijn, meer volume plassen, slecht in slaap komen. En, domme dingen doen haha. Ik doe soms echt dingen waarvan je denkt ‘hopelijk is de zwangerschap een schuldige haha’. Vandaag overigens wel de drang om te testen net als gisteren. Maar goed, gister opgelost door alvast de bijsluiter nogmaals te lezen, de test in de buurt te leggen en het potje schoon klaar te zetten. Nu maar weer wachten. Gelukkig heb ik voldoende te doen maar blijf toch wel erg benieuwd…

25-02-2016   Weeg een kilo meer dan twee weken terug maar dat is vaak tegen een ongesteldheid aan dacht ik. Bah wat spannend. Verder voel ik weinig meer. Moe, weeïg gevoel en die bobbel is er wel weer. Ook lijken mn borsten gevoeliger en de aurora groter aan t worden maar dat kan ik me best inbeelden hoor. En dat weeïge gevoel kan ook van mn ontlasting komen, geien mn gewicht. Dus eigenlijk voel ik vandaag vrij weinig. Waar ik gisteren nog duizelingen had en echt ongesteldheidskrampjes voor de tweede week op n rij.

Nou ik had het nog niet geschreven en mn rug en buik begon met echte ongesteldheidskrampen. Das dan wel weer vroeg…

*ZS1*             Lees net even mijn dagboekje van mijn vorige zwangerschap terug. Koud, rugpijn, zeur onder, gevoel blaasontsteking en koud. Geen echte vloed en af en toe misselijk. Lijkt toch stiekem wel op deze periode… Soms ook meer last van mn borsten en de krampjes onder weer duidelijk aanwezig. Echt ik heb al tijden het gevoel echt zwanger te zijn maar breng mezelf steeds aan het twijfelen omdat ik niet er zo erg in wil geloven dat het straks nog harder aan komt… Ik schreef toen onder andere; “Af en toe wat ongi rugpijn sinds gister maar verder geloof ik uit niets dat ik zwanger ben. Morgen nog maar eens testen.” Mjah. Dat kan maar op één manier duidelijk worden… wachten! Morgen NOD, of zaterdag… Dus eventueel zondag testen. Nog drie nachtjes…

26-02-2016   NOD… En echt rugpijn en krampen. Was er altijd n beetje bang voor maar omdat ik zo geloofde in een zwangerschap ivm de te vergelijken kwalen met de eerste zwangerschap vind ik t toch vreemd ergens. Gewoon niet willen geloven. Maar het is er ook nog niet. Dat zeker. Eigenlijk wil ik ook geen menstruatie uiteraard maar ik herinner me een zin uit ZS1… Als het dan toch moet, t liefst gewoon vandaag, dan is de cyclus in ieder geval nog gewoon regelmatig…

In de avond ging ik naar bed met hevige pijn in mn onderrug en mn onderbuik. Bijna nog erger dan als er een periode zou starten… Toch mn mannetje maar even verteld dat ik denk dat het niet blijft plakken. Hij interesseert zich niet zo in welke dag het is maar wilde het gewoon even kwijt. Mjah probeer nuchter te blijven en ga lekker slapen…

27-02-2016   Wat een dag. Ik wist het zeker toen ik heel vroeg wakker was en me niet lekker voelde. Ik was ongesteld. Dat kon toch niet anders. Die rugpijn o, o, o…. en die krampjes. Bah!! Echt niet te hebben gewoon zo’n pijn niveau. Maar goed… niet zeuren, kan er niets aan doen. Heb nog gedacht aan een VMK omdat de pijn zo hevig was. Wel diarree… Maar toen kwam de verbazing. Een hagelwit tampon. Hm… bijzonder. Nou dan zal het wel doorzetten als ik op sta dacht ik. Maar nog even geprobeerd tot rust (slaap) te komen in mn bedje, lekker warm. Misschien zou het daar wat van zakken… Nog wat Vlogs gekeken van de BB site en even later toch maar opgestaan toen mijn meisje ook het bed uit wilde. In de uren die volgden trok mijn rugpijn omhoog, nog naar boven mijn zij en ook mijn krampjes trokken naar opzij. Zelfs mijn heupen gingen pijn doen en was weer vochtig daar. Nou goed, het zij zo. Ik maar weer een tampon gebruikt en op naar de zwemtraining. Vijf uur later kwam ik thuis en trof ik een wederom hagelwit tampon aan. Een vrij rustige buik en een vrijwel verdwenen rugpijn… Deze pijnstatus kan ik wel aan… Wel zakt het verder weer naar mn nieren en dat is af en toe nog best wel vervelend. Mjah, licht misselijk… Ik ga maar eens makkelijk zitten. (Nogmaals… Kreeg bij mijn eerste zwangerschap soms reacties van ‘overdreven schrijven’ maar ook van hoe fijn mijn blog is als zijnde herkenning… en daar doen we t dan maar voor.)

28-02-2016   Daar is hij dan… De zondag waar ik al weken op wacht. Wel erg onverwacht na al die krampen en rugpijn. Had steeds minder het gevoel dat dit moment nog zou aanbreken deze ronde…

*Testen*      Kan eigenlijk niet mooier. Op een zondag testen. De enige ochtend dat manlief thuis is en toch… toch doe ik t stiekem. Plassen, testen, op de wastafel leggen en douchen… Na de douche zijn de 5 wacht-minuten wel voorbij… Dat is het plan. En dan… Bij een positieve test maak ik snel een foto en ren ik naar beneden om daar het fototoestel te nemen (dat al klaar ligt op de tafel) en hem en ons meisje een cadeautje in zijn handen te duwen. En dan maar wachten op zijn reactie. Ik hoop dat hij blij is!! En tja bij een negatieve test. Misschien ook maar een fot en dan het fototoestel maar gewoon terug in de tas en die middag mee naar onze afspraak… Spannend… Maar goed. Halve ochtend liggen draaien naast n ziek mannetje. Weinig meer geslapen. Eindelijk is hij ook uit bed en kan ik rustig mn gang gaan. Stap 1… Zenuwachtig … Plassen… Man lief is het hondje uitlaten en ons meisje aan t ontbijt. Test op de wasbak en ik onder de douche. Helemaal volgens plan. Tot daar… Want ik zie maar een streep. Die verscheen al tijdens het dopen… Dik 20-25 tellen gedoopt en daarna zeker 7-8 minuten gedoucht. Maar nee er kwam geen streep. Ook niet na 10, of 30 minuten en langer mag je niet kijken… En nu?? (zie foto)

Morgen weer proberen is wat snel. Zou dat ene stipje dan toch een ongesteldheid aankondigen? Waarom ben ik dan zo chagrijnig, opvliegend en ben ik zo prikkelbaar? Heb ik last van mn onderrug en mn onderbuik? Hoop heb ik nog niet helemaal opgegeven want stiekem kan t nog altijd… Ik ga dit blog nu maar vast plaatsen en dan ga ik het later wel aanvullen…

Hoe mijn dag was? Onzeker. Maar weer een tampon gebruikt omdat ik de organisator was van een dagje uit… Ik moest er staan vandaag en niet steeds mezelf onzeker voelen over wat ik voelde. De hele dag spookt het wel… morgen nog een test? Het opgezwollen is helemaal weg en mn buik en rugpijn lang niet meer zo erg… ’s avonds is mn dag goed gegaan maar ben echt helemaal kapot. Wat wordt het toch? Zonder pijn in mn buik of rug en helemaal total-loss gaan slapen… Eigenlijk best gerustgesteld want als ik niet ongesteld ben en geen klachten meer heb, zal het nu wel goed gaan! Was eigenlijk beetje aan het bang worden voor een VMK of een BBZS door die hevige pijn…

29-02-2016   Al vroeg wakker omdat vriendlief gaat werken. Uurtje of 6 ga ik even plassen en nee!! Ongesteld?? Voel het meteen aan het branderige gevoel onder. Nee bah! Ja echt waar! Niets vies dus pas net en meteen ontdekt. Jeetje wat balen!! En ook die pijn in mn rug en mn buik weer. Gratig krijg je die erbij. Bij daglicht wel opgemerkt dat (sorry) er in de wc wat ligt dat blijft vastplakken. Na aantal keer spoelen wil t nog niet weg…

Op naar de volgende ronde. Hopen dat die weer over een dag of 24 is want deze ronde gaan we even overslaan. Even kijken hoe alles gaat en voorkomen dat de Kleine op sinterklaas geboren wordt. Ik hoor zoveel geklaag om mij heen van kinderen die in december jarig zijn. Ik wil niet zo egoïstisch zijn een kind te willen ‘nu’ als hij/zij daar de hele leven last van heeft…