Wat onwijs naar dat hij je die ruimte niet geeft om even 1 nachtje weg te gaan ? Wat is nou 1 nacht!? Kan je misschien iets van hulp inschakelen dat 1 kind bijvoorbeeld uit logeren gaat?
Ik hoop dat hij je de ruimte gaat geven succes
Waarom niet met zijn tweetjes weg?
Ik snap dat jezelf je grens aangeeft wat ik heel goed vind overigens, maar je partner doet dit ook. Ik zou voor een guldemiddeweg gaan (en er samen goed over spreken)
Gaan we ook nog hoor :-) maar het leek mij ook wel wat om echt een nachtje alleen weg te zijn.
Zoiezo gaat alles in overleg, dus als hij het echt niet kan handelen dan houd het gewoon op.
Lastig soms heh omdat je toch ook jezelf wil opladen, alleen. Begrijpelijk.
Kun je niet een avondje weg?
Misschien kun je voor nu je man meer betrekken in het avond ritueel? Of gewoon een avond weggaan? Bv s avonds boodschappen doen? Zodat hij zekerder wordt van zichzelf. Het niet zien zitten komt vooral vanuit angst denk ik. Mijn oudste zoon ( ASS) moest niks van m’n man weten, dus elke keer als ik weg moest ; drama. Resultaat was dat m’n man het niet zag zitten. We hebben toen als standaard afgesproken ; maandagavond doet papa je in bed en ik ben boodschappen doen. Ook in Corona tijd is m’n man veel meer gaan doen en is nu veel zekerder van zichzelf. Nu stresst hij veel minder als ik bv naar de bijbelstudie ga en hij moet 6 kids in bed leggen ☺️. Als hij zich zeker voelt kun je misschien een weekend weg, maar zoals andere dames al zeggen, een oplossing voor de druk die je voelt zal het niet zijn. Je kunt beter naar bedtijd gaan wandelen denk ik, sporten ? Iets voor jezelf ?
Ik heb zoiezo elke avond als de kinderen op bed liggen even "me-time" waarin ik mindfulness doe. Maar het leek me juist wel lekker om echt even een dagje/nachtje alleen te zijn.
Eh, ik vind dat je elkaar wat moet gunnen. Je bent naast papa mama en partner ook nog jezelf.
Dus Lekker een nachtje weg boeken en even genieten van jezelf, je handen vrij en van vooral even lekker rustig eten 😍 en je man, ja die red zich heus wel even een nacht met de kinderen. Dat zou jij andersom ook doen, toch?
Wat wij deden toen we als gezin uitgeblust waren:
Samen de kinderen in bed leggen. Daarna ging ik naar een kennis in de buurt om een nacht goed te slapen.
Dat gedaan wanneer ik dit voelde nodig te hebben. Mijn man heeft hier nooit moeilijk over gedaan. Wel was ik er in de ochtend weer om 6 uur ivm werk
Andersom nam ik 1x per maand de kinderen mee naar mijn familie zodat man kon uitrusten het weekend.
Is het een optie om oppas te regelen?
Zijn jullie dan alle andere dagen er altijd met zijn tweeën? Niemand werkt of doet wel eens iets buitenshuis zonder het hele gezin?
Ik zou niet weten waarom vader niet voor zijn eigen kinderen zou kunnen zorgen. Maar goed als hij dat niet zo lang gewend is, spreek je af dat je niet het hele weekend weg bent maar de volgende ochtend weer naar huis komt ofzo. En als hij daar graag hulp bij wil kan ie best zelf iemand vragen, dat hoef je ook niet voor hem uit te zoeken.
Jij trekt het niet, dus je wil dat hij het even opvangt, maar je man geeft ook aan dat hij het niet trekt alleen. Jij vindt het een prima oplossing en denkt 'andersom zou ik het ook prima vinden' dus moet hij het ook oké vinden. En hij denkt als jij tijd voor jezelf wil dat er iets mis zit in de relatie. Hij voelt zich afgewezen, misschien wil hij juist je steun en toeverlaat zijn en snapt hij niet goed waarom jij ook tijd alleen wil. Of hij heeft jou nodig. Tijd om het gesprek beter te voeren, want jullie zitten op heel andere sporen en zien elkaar niet echt. Als je je gevoel uitspreekt, sta dan ook open voor zijn gevoel en probeer niet alleen hem te overtuigen.
Je hebt rust nodig maar 1 nachtje weg gaat je niet veel verder helpen. Na alles dat je op je bord hebt gekregen, heb je meer aan een fijne therapeut waar je regelmatig mee kunt praten. Misschien zelfs ook wel samen, om weer wat meer tot elkaar te komen. Regel ook af en toe tijd met zijn tweetjes.
Nou is een nachtje weg natuurlijk prima om mee te beginnen, maar dan moet je daar een manier voor vinden die voor jullie beiden werkt. Kan de jongste bijvoorbeeld een nachtje bij opa en oma logeren, dan kan je man iets leuks met de oudste 2 ondernemen en jij even weg. Of ze eten gewoon pannekoeken of patat, iets dat de peuter wel eet. Maakt toch niks uit voor een keer?
Bespreek hoe je zoiets meer structureel kunt aanpakken. Bijvoorbeeld eens in de zoveel tijd oppas of de kinderen logeren en dan jij overdag lekker voor jezelf en in de avond samen (uit) eten en de avond samen doorbrengen, zoiets.
Hebben jullie familie in de buurt? Misschien kan de jongste bijvoorbeeld bij een opa/oma logeren en ziet je man het wel zitten met de oudste 2?
Kan iemand je man ondersteunen of kan er bijv. één kindje uit logeren?
Mijn man is afgelopen weekend (vr t/m zo) met vrienden weggeweest. Ik gun hem dat, maar vind dat wel pittig ivm chronisch ziek. Dus ik heb oma gevraagd om paar uurtjes te komen helpen. Zelf ben ik afgelopen september één nachtje in m'n eentje naar 'n hotel en stad geweest. Ik vond dat echt heerlijk, maar ik ben dan ook graag alleen. Mijn man vind dat geen issue, maar ik heb dit uiteraard wel met hem besproken en afgesproken hoe en wat verder.
Wat jij niet lastig vind kan en mag een ander lastig vinden zonder dat je er een oordeel over hebt. Jij hebt wel behoefte aan ruimte, hij niet en geeft dit aan wat beide prima is. Als je het wel doet ondermijnd je hem en als het niet doet doe je je zelf te kort.
Enkel is een weekend weg niet de oplossing. Want je komt thuis in de zelfde situatie oftewel er moet structureel iets veranderden. Meer tijd voor jezelf inplannen zal op langer termijn meer bieden dan dit. Zelfde als dat je kind slecht slaapt en je gaat een nachtje ergens anders slapen, als of je dan ineens bij geslapen bent.
Zou om tafel gaan, en miss samen even met zijn tweeën en er op uit. Het is in het belang van je gezin en niet enkel jezelf natuurlijk. Je kan genoeg dingen kiezen waar je van oplaad Ipv weglopen want de situatie thuis blijft het zelfde dus je argument vind ik dan eigenlijk geen oplossing.
In principe geeft je man hiermee ook zijn grenzen aan dat hij dat niet ziet zitten dus hem overhalen vind ik geen goed idee.
Ik denk eerlijk gezegd dat er tussenuit in jouw situatie niet echt helpend is. Het is een vlucht. Maar je bent 1 minuut terug en ik kan je vertellen dat je dan alweer tot aan het plafond zit. Je neemt namelijk jezelf en alles wat je meegemaakt hebt mee en ook weer terug.
Mijn idee zou zijn dat je samen om tafel gaat, desnoods met hulp, hoe je het voor jouw (en elkaar) dragelijker kan maken. In die zin ben ik het met je man eens dat samen echt belangrijk is.
Heb in mijn omgeving meerdere ervaring dat de vrouw alleen weg ging, eerst 1x daarna nog een keer enzovoort. En de situatie van kwaad tot erger werd omdat het probleem niet wordt opgelost.
Samen ertussenuit is misschien ook nog een idee al lost ook dit de grote van het probleem denk ik niet op.
Overigens lees ik uit je bericht dat je man dan denkt dat je niet meer van hem houd terwijl het voor jouw anders ligt. Dit is ook een goed punt om te bespreken zonder tegen hem te zeggen dat het onzin is want in zijn beleving voelt het wel zo.
Jullie hebben wel echt veel op jullie bord gehad!
Ik ga 2x per jaar weekend weg met vriendinnen en in september week met vriendin naar Marokko
Heb 2 Kids
Begrijp je heel goed, en als dat zo voor goed voelt moet je dat zeker doen, maar misschien dan wel de kids even ergens anders laten logeren mocht dat lukken. Omdat je man aangeeft, niet zo lang alleen te kunnen zijn. En miss IPv van een weekend, desnoods eerst één nachtje. Succes 🍀
Hoe gaat het met jouw man? Hij heeft ook veel meegemaakt. Zou het een idee zijn om samen een weekend weg te gaan? Zou je in je familie of kennissenkring daar misschien oppas voor kunnen krijgen?
Veel sterkte!
reacties (19)