Genoeg is genoeg
Het wordt me allemaal even teveel. Soms is genoeg ook echt genoeg
In 2019 verloren wij onze dochter na een zwangerschap van 18 weken. In datzelfde jaar kreeg mijn moeder borstkanker en moest ze chemo, bestraling en een operatie ondergaan.
Gelukkig is ze nu kanker vrij. In 2020 mochten wij na een onrustige zwangerschap met veel onzekerheid onze zoon verwelkomen. Maar ook zijn begin was niet onbezorgd. Vele bezoekjes aan het ziekenhuis en met 3 maanden een operatie aan een liesbreuk.
Hij is al vanaf zijn geboorte erg klein, maar hij doet het gelukkig nu erg goed.
Vanaf 2019 had mijn broer al meerdere zelfmoord pogingen gedaan, en afgelopen jaar is het hem helaas gelukt. Na een zeer lange tijd gevochten te hebben tegen een zware depressie heeft hij verloren en zag geen andere uitweg meer.
Dit is nu bijna 4 maanden geleden. Het is zwaar, en ik ben druk bezig met de verwerking en het rouwen.
Maar blijkbaar vinden andere mensen dit niet genoeg. Moeten ze nog even een rotschop na geven. Want gisteren ontvingen wij een brief van veilig thuis nadat er een melding was geweest. Na informeren bleek dat de melder vond dat wij onze kinderen elke dag (opgesloten?) thuis houden.
Wie weet wat er gezegd is, maar dat dit serieus wordt genomen is voor mij de laatste druppel.
Ik weet dat het waarschijnlijk wel goed komt, en dat we gewoon duidelijk moeten aangeven dat dit niet het geval is.
Onze kinderen spelen 2x per week en hebben BSO en sport.
Maar soms is genoeg gewoon echt genoeg. Ik kan even niet meer, ik weet het even niet meer, ik wil niet meer...
reacties (28)