Miep en Mien

ja ja dames hier een blogje over de welbekende ( binnen de 22maanden club ) Miep en Mien!

Er was ooit een dag dat ik lekker op BB zat te babbelen met mijn BB dinnetjes. Op een gegeven moment hadden wij het over voorhoofdstempels zoals ADHD, ADD, Depressies, Manisch depressief en ga zo maar door... Uiteindelijk vertelde ik want ik schaam mij hier niet voor dat ik vroeger ooit is ben opgenomen voor mijn eigen veiligheid... uiteindelijk ben ik een jaar lang in groepstherapie geplaatst en kreeg ik de voorhoofdsstempel: Dubbele persoonlijkheid. Ja ja dames ik heb 2 totaal verschillende karakters die zeer plots van het een naar het ander kan overspringen. In het UMCG in Groningen stond ik bekend om de amsterdamse dame met de explosieve karakter.... in mijn eigen woorden ben ik gewoon Miep en Mien ;)

Miep is een lieve zorgzame dame die alles goed bedoeld en het altijd goed wil doen met name voor een ander. Miep is sociaal, en gezellig houdt van grapjes en lol maken en geniet van het leven. Mien is een totaal ander verhaal. Mien is een wandelend atoombom dat ineens kan exploderen en hoe! Meestal gaat dat gepaart met veel vloeken, dingen kapot gooien of slaan, en mezelf krabben... Uiteindelijk heeft de therapie aardig geholpen en kan ik met name het krabben etc aardig indimmen.

Nu mijn dochter... mijn oh zo lieve dochter... of is zij dat wel???? Tijdens haar geboorte viel mij al op dat het een aardig dametje eigenwijs is. Zij moest en zou ondanks de pijn en moeite voor haar moeder als eerste met de gezicht naar buiten komen... tja voor een kind dat alles nog steeds zeer goed observeert begon zij daar al zeer vroeg mee... de geboortekanaal moest goed bekeken worden en dus als eerste met het gezicht erdoorheen. Vervolgens heb ik een enorm lief babytje die na 2 weken haar mama en papa al goede nachtrusten gunde.  Uiteindelijk bleek zij dan ernstig ziek te zijn maar goed dat ter zijde. Gedurende haar ziekte process was haar strijdlust zeer aanwezig... en nu terugdenkend denk ik dat dat toch een beetje de Mien is geweest in haar. Ondertussen wist zij ondanks alle narigheid ook nog steeds een hele lieve Miep in overvloed te zijn. De prachtige lach die zij opzette als er een camera op haar gericht werd... een mooie sprankeling in haar ogen, een lach van oor tot oor heerlijk. Ze was altijd zooo lief ondanks alle leed ... ik had/heb de perfecte dochter ondanks haar levermankementje ;)

Maar dan nu... zij is bijna 22 maanden oud en over 2 maanden word zij twee jaar oud. Ik ben geboren en getogen in Australie... daar zeggen zij: Be aware for the terrible two! When they are born they cut the fysical coord... but when they become two they cut the mental coord! ... En hoe... ik begin het te merken aan haar. Ze word opstandig, zet zich van mij en haar vader af, word meer boos dan dat zij vrolijk is, raakt gefrustreerd wanneer dingen niet gaan zoals zij dat zou willen en slaat dan hard op de grond of op zichzelf... gooit alles in de ronte en is boos boos boos... Nee wat betekent dat ... voorheen begreep zij dat goed en nu doet ze alsof ze het woordje nooit heeft gehoord! Waar is toch mijn lieve baby???

En dan zie ik haar in 1 van haar gefrustreerde buien smijten krijsen noem maar op... even op haar kop geven en vervolgens negeren totdat zij bij zinnen komt. Ineens komt zij dan naar mij toe, pakt mijn gezicht en trekt het naar zich toe en geeft mij een dikke kwijl kus op de mond... en als het even meezit krijg ik er gratis snotterbellen bij... en dan kijk ik naar haar en zie ik weer die mooie lach, die glinsterende ogen van mijn oh zo lieve dochter... ineens slaat zij dan om en dat gaat gedurende de dag zo door.... dan komt mijn vraag: heb ik Miep en Mien ook aan haar meegegeven...

Ach welnee zij wordt gewoon twee! Een grote meid die op weg is naar zelfstandigheid..... en wat maakt me dat trots :)