40 weken +4

Zooo het is weer is tijd voor een blog is alweer een tijdje geleden.

Ben nu 40 weken en 4 dagen zwanger en ik ben er klaar mee!!! Pffff alles doet me nu zeer, ik ben huilerig, kan slecht slapen en begin me steeds meer af te vragen waar wij in hemelsnaam mee bezig zijn!!! Je maakt plannen gaat ervoor en binnen no time waren we zwanger!!! Eerst twijfel, toen heel blij, en toen last van de bekken, en toen trok dat weg dus weer blij! Later in de zwangerschap heeft kindlief me zo hard geschopt dat ze mijn rib kneusde en die pijn voel ik nog... Nu 40 weken en ja nog steeds geen baby, maar wel veel klachten. Slapen is een drama, me bekken kraken bij elke beweging, me knieeen doen met het opstaan zo een verschrikkelijke pijn, de telefoon blijft maar gaan met de vraag of de baby er al is daar wordt ik zoooo doodmoe van!!! Als ze er was dan wist je dat wel!! Het enige wat ik kan denken is laat me met rust zodat ik rustig blijf zodat de weeeen mischien op gang kunnen komen. Het enige wat ik wil is ondraagelijke pijn gevolgd door perweeen maar ja die komen maar niet.

Vanacht na weer een lange pijnlijke nacht in bed met goede moed naar de verloskundige in de hoop dat ze me zouden gaan strippen. Eenmaal daar en de vraag kreeg hoe het met me ging barste ik weer in tranen uit! Meteen zei ze we gaan straks is kijken of ik je kan strippen... ik was zooo blij!!! Eerst me bloeddruk gecontroleerd en die is prima in orde. Toen de baby gevoeld en geluisterd en ook zij doet het uitstekend... en dat is natuurlijk altijd heel fijn nieuws. Nou toen strippen..... maar helaas het zit nog dicht ik heb nog helemaal geen ontsluiting ondanks alle voorweeen!!! Ik weer huilen... Toch zei ze dat het wel wat week aanvoelde dus wilde ze niet meteen opgeven en is ze even flink door gaan rommelen in de hoop zo toch iets van stimulans te geven. Meer dan dat kon ze echt niet doen ik voelde me zo moedeloos! En het idee dat er na al die krampen en nachten nog niet eens een cm ontsluiting is tja daardoor zakte echt de moed in me schoenen. Maar de verloskundige probeerde me gerust te stellen. Ontsluiting kan ineens komen, en kan ook heel snel gaan... dat er nu nog niks is zegt verder niets!!! Het is week aan het worden, en me lichaam is aan het voorbereiden en dat zijn allemaal tekens dat het nog goed komt.

Dus we gaan weer verder en wachten weer rustig af. Als er deze week nog niets gebeurd dan willen ze in het weekend nogmaals proberen te strippen. Als er dan nog niets gebeurd dan volgende week woensdag een afspraak bij de gynacoloog om te gaan bespreken hoe de procedure zal zijn als ik in week 42 beland! Ik ben zoooo bang voor inleiden, ik hoop en duim nog steeds dat de natuur zijn werk gaat doen en dat me kleine deze week of begin volgende week gewoon eruit komt!!!

Ik gok op 1 of 2 october... wie weet uiteindelijk zal ze komen hoe dan ook ze zal komen en dat blijf ik maar herhalen in mijn hoofd... en morgen zien we weer verder ;)