We gaan aftellen

Weer tijd voor een blogje!

Ben nu 30 weken zwanger en ik merk echt dat de laatste loodjes eraan komen. Alles wordt wat zwaarder, ben steeds sneller moe en heb me gister gewogen en schrok nogal gezien ik nu in totaal 12 kilo ben aangekomen!!! ( 2 weken terug was het nog maar 8 ) TJa dacht ik toen ik op de weegschaal stond, logisch dat ik puffend de trap op kom ik sjouw nogal wat met me mee nu hahahahaha.

Op zich gaat alles goed. Kleine meid groeit zoals het moet en laat elke dag duidelijk van zich merken :) Zelfs zo duidelijk dat zij mijn rechter rib heeft gekneusd! Dat is minder, door de pijn is werken erg moeilijk, ik kan niet lang zitten maar ook niet lang staan, zelfs liggend doet het nog steeds zeer. Ze ligt ook nog steeds met haar voetjes ertegen aan te trappelen... hopen maar dat ze gauw wat indaalt ;) Ik wil tot 4 weken voor de bevaldatum blijven werken dat houdt in dat ik nog 4 en halve week moet... maar met de pijn in mijn rib en toch ook wel de toenemende vermoeidheid wordt het toch wel zwaar. Ik hoop het nog steeds vol te houden, maar als het niet gaat dan ga ik toch maar 1 weekje eerder.

De kinderkamer schiet al aardig op :) Mijn vriend en schoonvader hebben alles behangen echt super schattig ( fotos volgen nog zodra alles er staat ). Een collega van mijn vriend die heeft de vloer geegaliseerd en heeft mijn vriend de vloer geschilderd met speciaal verf! Het ziet er erg apart uit en ik ben er super blij mee! Het is namelijk zoooo makkelijk om schoon te houden ;) Meubels staan in dozen klaar, maar gezien de vloer eerst een paar dagen nodig heeft om echt goed te drogen gaat mijn vriend die aankomend weekend in elkaar zetten. En dan wil ik langzaam de boel op orde gaan maken. Ik wil namelijk heel graag gaan beginnen, maar ja dan zit ik straks thuis met verlof en heb ik niets meer te doen, dus beetje bij beetje ga ik wassen, strijken, spulletjes neerzetten en de boel een beetje gezellig maken! Heb er wel enorme zin in :)

De kinderwagen hebben we ook, en ik kon het niet laten om er even een stukje mee te gaan lopen hahaha met een knuffelbeer erin ben ik de straat opgegaan! Mijn buren kwamen niet meer bij van het lachen! Mijn vriend was gek genoeg om mee te gaan en heeft er ook een stukje mee gelopen hihi. Daarna heeft hij de wagen in de box gezet want anders is de verleiding te groot voor mij om het gewoon nog een keer te doen :)

Al bij al is het nu echt aftellen. Ik begin best wat zenuwachtig te worden. Niet zozeer voor de bevalling maar voor hoe het leven daarna met zijn drieen zal zijn. Mijn vriend daarintegen kan niet wachten tot ze er is, en ziet het al helemaal voor zich voor hem kan het niet snel genoeg gebeuren! Ik ben wel heel erg blij dat hij er zo positief naar uitkijkt dat geeft mij toch een geruststelling. Ja het zal anders zijn, maar zeker niet in negatieve zin.

Nog 10 weken te gaan en dan zien we hoe ze eruit ziet en dan kunnen wij haar eindelijk vasthouden... 10 weken... het lijkt zo kort, maar het voelt nog heeeeel lang!