Wekelijkse controle gynaecologe en GBS

Afgelopen woensdag was het weer zover, ik mocht me weer melden op de zogenoemde M10 poli voor controle. Vorige keer hadden we afgesproken dat dat gewoon wekelijks wordt; ik ben niet voor niets onder controle wegens mijn "hoog risico zwangerschap".
Moet eerlijk zeggen dat ik het niet zo ervaar, als hoog risico, want alles loopt behoorlijk op rolletjes nu. Paar kleine haperingen, maar ik mag niet klagen. Ik ben hier meer terecht gekomen om wat er in het begin allemaal is gebeurd, en, zoals de gyn vorige week uitlegde, dat ze toch in de gaten wil houden dat de placenta blijft functioneren met die kleine mummie eronder.

Dus ik kwam bij de verloskamers - heb ondertussen ook niet echt meer een rondleiding nodig, geloof ik - en mocht weer op een bedje plaatsnemen, want dan staan de verpleegkundigen erop dat je, als je er dan toch bent, even een CTG laat maken. Even he... Een half uur is in de regel voldoende, zeggen ze dan, maar in praktijk lig je toch vaak meer dan een uur.
Hmm, had ik niet op gerekend, geen boek meegenomen, dus dan de Sp!ts maar goed lezen, ben ik ook weer op de hoogte van 's lands spanning en sensatie, haha!

Bij de gyn was de echo gewoon weer in orde, ik had ook eigenlijk niet anders verwacht. Onze vent beweegt nog steeds lekker druk, heeft wel af en toe zo'n dagje wat rustiger, steeds vaker ook wel, maar niet meer zoals een paar weken terug, dat 'ie urenlang niets liet voelen. Maak me daar sowieso niet heel veel zorgen over.
Leuker vind ik het dat het iedere keer steeds gezelliger wordt met de arts, we zitten steeds vaker langer te kletsen (over hoe leuk de tijd is die ons staat te wachten, haar verhalen over haar dochter, alles leuk leuk leuk natuurlijk) en dat is eigenlijk best heel prettig. Ik durf ook gewoon alles te vragen en te zeggen en voel me dan ook serieus genomen, en dan heb ik ook nog het idee dat ze me eerlijk antwoord geeft.

Zo heb ik toch ook maar de kwestie GBS aangesproken: groep B streptococcen. In de VS wordt je daar standaard op getest rond 35-36 weken zwangerschap, en als je positief bent krijg je rond je bevalling antibiotica. Mocht je kindje ziek worden van GBS namelijk, kan dat hele ernstige gevolgen hebben en daar in het ergste geval zelfs van overlijden.
Ik heb gewoon rechtstreeks gevraagd waarom dat in NL niet gebeurt. Duidelijk: wij zijn zooooo conservatief en terughoudend daarin. Kosten-baten analyses, waardoor de artsen in Nederland vinden dat die enkele gevallen dusdanig weinig zijn, dat het niet nodig is om daar een grootschalig project van te maken en het standaard aan te bieden. Zelfde reden als dat je als zwangere recht hebt op "slechts" 2 echo's tijdens je zwangerschap, namelijk bij 12 en 20 weken, voor de rest alleen als er problemen ontstaan.
Zo'n 20% van de vrouwen schijnt drager te zijn, en slechts een fractie daarvan krijgt er problemen mee. Men vindt het hier afdoende om pas in te grijpen als die problemen ontstaan.
Ik heb heel eerlijk gezegd dat ik dat eigenlijk te laat vind, en dat baseer ik dan op de ernst van de gevolgen van ziekte door GBS. Als je kind er enkel griepverschijnselen van zou krijgen, soit, maar ze kunnen er ernstig gehandicapt van raken of van overlijden, ja da's geen kattenpis!
Bovendien, ik werk zelf (min of meer) in de zorg, en preventie is bij mij een hele belangrijke tak van sport.
Dus ik had toch graag wel die test laten doen.
Ware het niet dat dat totaal nutteloos is, want ze doen er vervolgens niks mee, vertelde de gyn. Je krijgt dan echt geen antibiotica tijdens je bevalling, want het heeft verder niets te betekenen, dus test zinloos. Tja.
Wanneer testen ze dan wel? Als je bij een risicogroep hoort. En wanneer is dat? Zodra er kolonisatie van de GBS bacterie plaatsvindt, en dat zou je kunnen merken aan steeds terugkerende blaasontstekingen, bijvoorbeeld. Tenminste, zo heb ik het begrepen.
Ook bij voortijdig breken van vliezen testen ze je, dat blijkt ook een gevolg te kunnen zijn van GBS - maar dan zit je dus nog vóór die 35 weken dat ze (naar mijn idee) standaard moeten testen.
Hoe dan ook, ik vind het wel weer food for thought, en iedereen zal daar zo zijn mening over hebben, maar mocht het ooit veranderen en ze gaan wel standaard testen, dan ben ik alvast groot voorstander!

Toch nog even dat bezoek afronden: het ziet er voor nu dus erg goed uit voor onze kleine. Vruchtwater was weer meer geworden ten opzichte van de vorige keren, positieve ontwikkeling dus. Groei heeft ze verder niets over gezegd, maar ook dat zal wel weer in orde zijn.
Ik deelde nog even mee dat ik van plan was met die kleine af te spreken dat hij rond 38 weken mag komen - reageerde ze enigszins verschrikt: "nee even wachten hoor, want ik ben de komende weken vrij! Over 3 weken ben ik er weer, dus dan is het goed." Haha, ze wil er dus graag bij zijn, lijkt het op.
Ach ja, dan wordt het vast reuze gezellig, dus waarom niet.
Goed, met 39 weken dus, lijkt mij een goed plan.
Mag nu eerst een weekje overslaan met controle (ha, ook die CTG overslaan, niks erg!), dan de week erna even bij een andere arts opnieuw een groeiecho, de week erna wil ze het zelf weer doen.
Eens even kijken of we nog een (klein) weekje vakantie kunnen boeken dan. Moet wel eerlijk zeggen dat ik autoritjes niet erg prettig meer vind, maar zo'n laatste keer nog even helemaal alleen met manlief weg lijkt me heerlijk. Dus als jullie nog een goed idee hebben, hoor ik het graag!