4 jaar....
Al ruim 4 jaar zijn mijn vriend en ik bezig ons droom te uit te laten komen.. het krijgen van een kindje. Wat hebben we toch veel te voorduren gehad en al veel geduld moeten hebben. toen het begin dit jaar eindelijk zo ver was konden wij dan ook ons geluk niet op. Na ruim 3 jaar waren wij dan eindelijk zwanger! Maar zoals jullie weten was dat geluk maar van korte duur, want op 5 februari veranderde de vreugde in verdriet.. en de droom waarin wij leefden werd een nachtmerrie. Nu 10 maanden later, door de stress en verdriet 20 kilo zwaarder lijkt niks er op dat onze droom snel zou uitkomen. Soms wanneer ik denk het een plekje gegeven te hebben dan komt ineens weer het verdriet, zeker nu de kerstdagen voor de deur staan.. de eerste kerst die we met z'n 3en hadden moeten vieren.
In de 4 jaar waarin wij bezig zijn voor het krijgen van het kindje zijn er in mijn directe omgeving heel veel babys geboren, bij sommigen zelfs 2 of 3. Ook de meiden die ik hier al die tijd van begin af aan al spreek zijn zanger, hebben een kindje.. of misschien al wel 2. Natuurlijk ben ik voor iedereen onwijs blij.. maar ...Waarom, dat is het woord dat in mijn hoofd blijft spoken. Waarom heb ik nog geen kindje, waarom moet ik dit allemaal doorstaan, waarom mocht mijn kindje niet bij mij geboren worden... Een vraag waar ik waarschijnlijk nooit antwoord op zou krijgen.
Nu het jaar 2015 voor de deur staat, een jaar waar ik (wanneer ik weer genoeg ben afgevallen) mag beginnen met andere medicatie(spuiten) heb ik toch wel weer een beetje hoop dat 2015 mijn jaar mag worden! Het moet toch wel een keer gebeuren? Dat ik nooit mama zou worden dat geloof ik niet, die gedachten gaan er bij mij niet in. 2015.. ja dat is het jaar waarin ik een mooie positief mag krijgen, gevolgd door prachtige echo's en een mooie dikke buik en daarna zou ook ik eindelijk een kindje in mijn armen kunnen sluiten.. maar dat is misschien aan de orde in 2016 :) Ik hou hoop.. het moet lukken!
reacties (0)