Inentingen en samen slapen, wat niet mag van het CB.
Gisteren heeft Ruby haar eerste inentingen gehad. Ik heb haar echt nog nooit zó hard horen huilen. Echt hartverscheurend. Gelukkig liet ze zich daarna goed troosten en heeft ze de ervaring verwerkt met de rest van de dag slapen, slapen en nog eens slapen. Af en toe een huiltje tussendoor, maar die werden rap verholpen met wat drinken aan de borst. Ze had heeeeeeeeeeele lichte verhoging, 37.6, dus ik heb haar niet eens een zetpil hoeven geven. Al met al is het mij dus reuze meegevallen en ik denk haar, los van het prikmoment, ook wel.
Wel hadden ze bij het CB kritiek op dat ik vaak met Ruby slaap. Ik wilde het ook helemaal niet vertellen, maar op de een of andere manier kwam het onderwerp toch ter sprake. Ik krijg haar 's nachts gewoon met geen mogelijkheid lief aan t slapen in dr wiegje, terwijl ze als ze bij mij ligt, direct slaapt! Uiteraard zorg ik wel voor de nodige veiligheid: kussens weg, zij slaapt niet onder mijn deken, opstaand randje aan de buitenkant van het bed, maar nu zeurden ze bij het CB over de warmte. Dat ze dus gauw te warm kan worden en dan dus evengoed een wiegendood kan sterven.
Dus, vannacht heb ik de hele nacht geprobeerd Ruby in dr wiegje aan het slapen te krijgen. In totaal 2 uurtjes gelukt, de rest wakker geweest. Tot ik niet meer kon en Jochem het over heb laten nemen, die toen beneden met haar op de bank heeft gelegen (geslapen dus...). Geen succes... Dus nu probeer ik haar overdag wat vaker in haar wiegje te leggen, als gewenning. Ze slaapt toch nog bij ons op de kamer en blijft daar voorlopig ook. Zolang zij 's nachts om voedingen vraagt, gaat ze nog niet naar de eigen kamertje. Dat vind ik zielig, haha.
Maar goed, net is ze een paar uurtjes wakker geweest en begon ze aardig moe te worden. Dus, schoon luiertje, lekker boven in het halfdonker borstvoeding gegeven en daarna in dr wiegje. Muziekje aan, handen op dr hoofd en buik en afwachten. Viel ze dus in slaap, ik blij, haal ik mn handen weg wordt ze weer wakker! Dus ik weer wat anders proberen, maar de hele tijd maakt ze zichzelf wakker doordat haar armen ineens omhoog/omlaag/opzij schieten. Dus heb ik dr armen op dr buik gedrukt en het lakentje lekker straks om gedaan. Toen werd ze heel kalm, deed haar oogjes dicht en viel in slaap. Dat was om kwart voor 1 en nu slaapt ze nog. Ik weet alleen niet of het nou kwam doordat ze dr armen niet meer kon bewegen of doordat ze gewoon al zo moe was... Maar ja, dat zie ik de volgende keer wel weer.
Wel een gedoe hoor, hebben jullie hier ook allemaal zoveel moeite mee gehad? En zo ja, hoe hebben jullie je kindje zover gekregen om in zn eigen bedje te slapen? Ik ben niet erg van het laten huilen, dus dat is geen optie voor mij.. :D
reacties (0)