Ik heb echt een gefrustreerde dag vandaag! Was de zolder een beetje aan het opruimen (mn zus komt morgen logeren met dr jongens en het logeerbed staat op zolder... Vandaar) en toen kwam ik de dozen met mijn normale kleren tegen. Ik dacht 'ff kijken wat ik alweer pas'. Nou, huuuuuuuuuuuuuuuuuu bijna niks dus! En nu irriteer ik me dus zo mateloos aan mijn lichaam! Ik ben niet eens absurd dik ofzo, maar door zo lang in bed te liggen (in het ziekenhuis) ben ik mooi wel 20 kilo aangekomen tijdens mijn zwangerschap. En daarvan zijn er nog maar 10 verdwenen... En het erge is, ik ben fantastisch goed in diëten, maar dat kan nu niet terwijl ik borstvoeding geef!! En op de één of andere manier kan ik moeilijk 'gewoon' eten en dan nee zeggen tegen koekjes, snoepjes, chips en vooral ijs (de afgelopen warme dagen...).
Wel zijn mijn man en ik begonnen met hardlopen. Nou ja, hij begon, ik herbegon. Voor ik zwanger werd rende ik zo drie kwartier aan een stuk, maar ook na een maand in bed liggen is van je conditie weinig meer over. Gelukkig gaat het goed, we doen de lessen van Evy. Best gezellig om samen te gaan. En goed voor mij, want dan moet ik Ruby even een half uur naar mijn schoonouders brengen (mooie oefening voor als ik straks aan het werk ga!).
Ik neem mij nu dus voor GEEN koek, snoep, ijs, chips en dergelijke meer te eten en gewoon te eten aan de hand van de 'voorgeschreven' lijst van voedingscentrum. Met het hardlopen erbij hoop ik dan een halve kilo per week af te vallen (wat wel mag met borstvoeding) en dan over 20 weken (pfffff) heb ik wellicht mijn oude gewicht weer terug en pas ik mijn kleren weer.
Met Ruby gaat het heel goed. Rustig aan oefenen we elke dag nog in dr eigen bedje/wiegje te slapen (soms leg ik dr al in dr ledikantje, omdat ik bijv. de slaapkamer op moet ruimen). Ik zie vooruitgang, maar nog regelmatig slaapt ze een gedeelte van de nacht bij mij. Ik vind het nu prima, we komen dr vast wel. Ik merk wel dat ze 's nachts weer vaker wakker wordt als ze in dr wiegje ligt. Alhoewel.. Gisteren en eergister liet ze zo maar 4,5 uur tussen 2 voedingen in! Een waarachter mirakel! Oh ja, ik wikkel haar wel in een lakentje. Niet te strak, ze kan haar armen nog bevrijden, maar wel zo dat ze niet iedere keer die armen plosteling de lucht in gooit als ze bijna slaapt en daardoor weer wakker wordt. Dit werkt erg goed, ze wordt minder vaak wakker. Alleen bij het 's avonds naar bed brengen moet ik 75439278572 keer terug naar boven om haar te troosten, kusje te geven en weer naar bed te brengen. Overdag hoeft het maar 1 keer en dan slaapt ze (zoals nu). Ik krijg dus al iets meer tijd voor mezelf om leuke dingen te doen!
En... Ze lacht!

Schattig he.... Heeft even geduurd, maar was het wachten waard.
Nou, ik ga maar weer even verder met opruimen en gefrustreerd zijn. Tot snel weer!

reacties (0)