Weekendje België

Afgelopen weekend zijn Ruby en ik in België geweest, een weekendje logeren bij mijn zus met haar man en kinderen. Het was heel leuk! Haar oudste zoontje Jonah (2,5) was heel lief tegen Ruby. Hij kwam haar de hele tijd aaien en kusjes geven en als ze sliep zei hij 'Robby moet even slapen he' en als ze dan wakker werd riep hij heel blij 'Ja! Nu is Robby weer wakker!!'. Haha, echt grappig dat hij haar de hele tijd Robby noemt. Ruby vond het allemaal wel best denk ik, die was het hele weekend lief. We zijn bij de Babydump in Eindhoven geweest en daar heb ik nog wat handige dingetjes gehaald (zonneschermpjes voor op het raam in de auto, tassenhaakjes voor aan de kinderwagen, hoeslakentje voor het ledikantje, nagelknipsetje en een slaapzakje). Daarna zijn we naar de IKEA geweest, altijd leuk, ook al heb je niets nodig.

Op zondag hebben we geprobeerd om een leuke foto te maken met Jonah, Sam en Ruby. Helaas. Alledrie werkten ze niet helemaal mee. Omstebeurt huilden ze, of kropen ze van de bank (Jonah dan, haha). Nou ja, volgende keer beter. De beste foto's zijn deze:

In Jonah zn bed, wat hij per se wilde. En toen moest hij ook per se zn speentje in. Haha, en volgens mij was Sam eigenlijk aan het huilen, maar zie je dat niet door zn speentje. Vlak hierna sprong Jonah overeind, vergetend dat Ruby er ook nog lag, waarop die natuurlijk weer begon te huilen. Echt een werk hoor, drie kinderen op de foto zetten!

Hahaha. Nou, het was in ieder geval een geslaagd weekendje.

Verder denk ik dat Ruby nu aan het clusteren is. Iedere keer zodra ons avondeten op is, blijft ze om de borst vragen. Soms na een half uur of twintig minuten alweer. Dan drinkt ze een beetje, valt weer wat in slaap en gaat weer huilen... Soms ligt ze zelfs huilend aan mijn borst, maar blijft dan wel even doordrinken. Echt zielig ziet dat er uit. Gelukkig is het rond 12/1 uur weer over en slaapt ze 's nachts goed. Ze laat nu bijna altijd wel 3 of 4 uur tussen de nachtelijke voedingen. Alleen slaapt ze sinds ze aan het clusteren is echt niet meer in dr wiegje. Alleen nog maar bij mij, anders niet. Dus voor overdags loop ik de hele dag met draagdoek (wat ben ik een fan van dat ding zeg!) en 's nachts mag ze lekker bij mij in bed. Zo slapen we allebei tenminste nog een beetje.

Jochem heeft meer moeite met dit soort dagen dan ik. Ik vind het prima, stel geen eisen aan het huishouden op dat moment en ben de hele dag dus met Ruby in de weer. Jochem voelt zich een beetje afgewezen, omdat ze nu vaak huilt als hij lekker met haar wil kroelen 's avonds, zelfs al heb ik het al tien keer uitgelegd. Maar ja, komt wel weer goed.

Wat wel een beetje jammer was, was dat we gisteren op een verjaardag waren en dat Ruby zat te huilen om honger. Nu voed ik overal en nergens, dus ik vroeg Jochem om haar te geven zodat ik haar eten kon geven. Zegt ie heel verontwaardigd 'Ja, dat ga je dus hier niet doen!'. De lul. Ik vond het een beetje aso om midden op die verjaardag daar stennis over te schoppen, maar ik ben er echt goed boos over! Ik ga me dus echt niet schamen omdat ik borstvoeding geef, als een ander zich daar ongemakkelijk bij voelt, kijkt ie maar lekker de andere kant op! Een kind eten geven vind ik namelijk niet vreemd of genant om op een verjaardag (bij zijn broertje nota bene) te doen.

Nou, ik ga nu even lekker een broodje eten. Ruby slaapt eindelijk (in de draagdoek, dat wel!). Tot snel!