Arme ik...

Nee, ik heb niets te klagen, dat weet ik best. Toch ga ik het even doen.

Het begint namelijk de rest van de wereld nu ook op te vallen dat ik, voor 27 weken zwanger, toch best een klein buikje heb. Sterker nog: onbekenden zien niet eens dat ik zwanger ben! Die denken waarschijnlijk dat ik gewoon dik ben, want ja, behalve mijn buik wordt de rest van mijn lichaam wél een stuk ronder!
Op de sportschool na een les was ik met de juf (haha) aan het praten over mijn zwangerschap en toen zei iemand 'Ooooh ben je zwanger! Wat leuk! Zit je al in de 'veilige' fase?'. Waarop ik dus doodleuk moest antwoorden 'Ja, al een tijdje. Ik ben al bijna 27 weken zwanger...' En toen keek ze zo van 'HUH?!', maar ze zei 'nou, dan weet ie zich nog goed te verstoppen!'.

Het slaat natuurlijk nergens op, want het biedt niets dan voordelen (ik kan alles nog, kan mijn eigen winterjas nog aan, heb NOG geen striae, etc.), maar ik wil zo graag dat de hele wereld ziet dat ik zwanger ben... Boehoe, nu ben ik niets dan een dikke vrouw!

Mijn schoonouders vinden wel dat het al een groot buikje wordt, maar wat weten zij. Het is ook wel zo dat mijn buik nu begint te groeien, maar 27 weken zou je echt nog niet zeggen. Zelfs collega's beginnen nu te zeuren ('Hoe ver was je ook al weer? WAT?! 27 weken?! Nou, dat zou je écht niet zeggen!'). En dat terwijl ik me zó  zwanger voel... Ik voel de baby de hele dag lekker bewegen, mijn buik gaat flink heen en weer als ze weer aan het schoppen is en moet altijd zorgen dat ik een appeltje o.i.d. bij me hem, omdat ik op de meest vreemde momenten VERSCHRIKKELIJKE honger heb. Alsof ik al dagen niet gegeten heb, zelfs mijn hoofd wordt dan helemaal slap, haha!

Het goede nieuws is wel dat we sinds vorige week een kamertje hebben! Hij is erg mooi en een stuk goedkoper dan de eerste optie! Dus, nu is er geld over! Voor bijvoorbeeld... Nog meer kleertjes? Nah, dat maar niet. Heb al zoveel kleren in maat 56 dat ik bang ben dat ik straks de baby 5 keer per dag moet verkleden om alles aan te kunnen doen!