10 februari..... Hoe het nu gaat.....

We zijn nog samen......voor nu.
Hoewel ik vroeger altijd riep dat als hij mij zou besodemieteren ik hem buiten zou trappen, heb ik dat niet gedaan.

We zijn samen.....voor nu. Ik weet niet wat de toekomst brengt. Eerst zien en dan kijken we verder. Ik wil vechten maar het moet wel de moeite waard zijn.
Ik ben zo gekwetst dat er heel wat gefixed moet worden.

Ik wil berouw zien. Oprechte spijt van wat hij heeft gedaan. Dat ik in zijn ogen zie dat hij gebukt gaat onder schuldgevoelens. Dat ik kan voelen wat hij voelt. Geen woorden.....die zeggen niets meer.

Ik wil waardering voor de tweede kans die hij heeft gekregen. Dat hij snapt hoe moeilijk het is om een 2e kans te geven in deze situatie. Dat hij dankbaar mag zijn dat ik wil proberen om hem uiteindelijk te vergeven. Dat hij zijn kinderen nog dagelijks ziet en ze s avonds een nachtkus kan geven.

Ik wil aandacht. Oprechte aandacht.....voor mij alleen. Het gevoel krijgen dat ik echt de enige ben voor hem. Dat zij hem niks meer doet.  Dat hij echt van mij houd en ik geen tweede keus ben.

Ik wil eerlijkheid, in alles. Geen gelieg meer. Geen geheimzinnigheid met telefoons etc. Geen vaag gedoe.

Ik wil dat er geen enkel contact meer is. Niet aankijken, geen lach, geen hoi.... Als ik merk dat hij zich niet hieraan houdt, is het klaar. Zij is exit..... zo niet, dan hij.

Ik wil heel veel maar snap ook dat het weer moet groeien. Het is niet snel goed nu. Daarvoor ben ik te erg gekwetst. De boosheid knalt nog regelmatig binnen en elk ding wat niet gaat zoals ik hoop, zorgt voor een explosie.

Ik hoop gewoon dat ik het waard ben voor hem om te vechten. Om begrip te tonen, geduld te hebben en mijn explosies voor lief te nemen.....

3440 x gelezen, 8

reacties (0)


  • 1ebibi

    Waarom verhuizen jullie niet? Dan weet je zeker dat er een bepaaldr afstand is van V

  • Diry

    We wonen hier heel graag. Kinderen hebben veel vriendjes in de buurt. Ik vind het zelf zo onwijs moeilijk om hier weg te gaan omdat ik dan het gevoel heb dat mijn kinderen nog meer "gestraft" worden.....dan liever zelf op mijn tandvlees lopen.....

  • 1ebibi

    Snap ik lieverd,ohh heb zo met je te doen.

    Je mag trots op je zelf zijn,niet veel kunnen zich zo beheersen

  • Diry

    Dank je wel!!

  • johannesen

    Wat raar dat jij hoopt dat jij t waard bent om voor te vechten....dat zou zo totaal andersom moeten zijn,dat hij hoopt dat hij het voor jou nog waard is om voor te vechten.jij bent t sowieso waard,jij hebt geen affaire gehad,jij hebt m niet bedrogen.Voor de rest hoop ik met jou dat t zo goed komt als mogelijk,als dat is wat je echt wilt en niet omdat je nu eenmaal kinderen hebt,zo lang samen bent en blablabla want dat is geen goede reden,angst om t alleen te gaan rooien of om financieel erop achteruit te gaan ook niet,je moet t wel echt willen en hij ook uiteraard.iig sterkte ,en als het goed is kom je hier sterker uit,alleen of samen de tijd zal het leren.

  • mijn~meisje

    op je laatste zin, als hij echt spijt heeft zal hij wel moeten. Jij moet weer helen, dat kost tijd.

  • My.love.my.life

    Ook hier ging mijn man vreemd. Ik ben boos geweest, woest, verdrietig tot op het bot en misselijk van alles wat er was gebeurt. Ik voelde me zo ongelofelijk verraden.

    Ik heb hem nog een kans gegeven, makkelijk was dat absoluut niet. Ik heb dagen gehad dat ik in wilde pakken en weg wilde. Dagen dat ik hem fysiek wel wat aan kon doen. Maar het werd minder. Nu zijn we ruim 5 haar verder en moet ik zeggen dat het goed is. Het vertrouwen zal nooit meer 100 % worden, maar ik vertrouw hem voldoende om samen gelukkig te zijn.

    Ik wens je heel veel sterkte en succes, ik hoop dat je er zelf op welke manier dan ook gelukkig uit komt.

  • Wonderful-life

    Met kinderen lijkt me dit ook de enige optie... om ervoor te knokken... dan heb je in ieder geval alles geprobeerd. En als jullie dat lukt, dan komen jullie er samen veel sterker uit. Wellicht kunnen relatie-gesprekken jullie nog ondersteunen als het samen niet lukt. Maar eerst maar eens de grootste razernij, woede en verdriet de tijd en ruimte geven en je man de tijd geven om zich te bewijzen...

  • Miepsss

    wauw wat een topper ben je, heel veel respect.

    En wat heb je de blogs ontzettend mooi geschreven.

    Hoe gaat het met de man van dat opgemaakte smoeltje?

    Blijft hij er ook zo sterk onder?

  • Diry

    Ik heb geen idee. Hij wil niks meer met ons te maken hebben. Negeert mij ook totaal als ik hem zie.....

  • .Familyof4.

    Je bent een kanjer! En je verwoord je blogs heel mooi.

    Ik hoop van harte dat je het vertrouwen in hem kunt terug vinden. En ik ben het eens met Marj0lein! Hij mag blij dat dat hij een tweede kans krijgt, je moet echt niet twijfelen aan het feit of jij het waard bent om voor te vechten!

  • Marj0lein

    Jou zin: ik hoop dat ik het waard ben voor hem om te vechten.. Hij mag blij zijn dat hij het waard is dat jij hem een kans geeft!!! Wat een verhalen zeg poeh.. Wat ben jij sterk!!!

  • Ram2012

    Precies wat ik dacht!

  • Lissie88

    Juist goed gezegd !

  • .Familyof4.

    Helemaal mee eens!

  • PatriciaOV

    Dat dacht ik ook!

  • Bloemlotus

    Dacht ik ook!💗

  • Trotse-Ouders-Van-4-Wonders

    Respect heel veel respect ❤

    Echt waar wat een kanjer ben je!

    Zo knap ook hoe je hier alles verwoord!

  • NoaEdenJunaGyenNevaRean

    Maar 1ding ze woont naast jullie, dus dagelijkse confrontatie ... hoe gaat dit ooit goed komen nu ? Dat is bijna onmogelijk, bijna.. sterkte meid ik zou indien mogelijk voor jullie gezin zien te verhuizen.. een nieuwe start ?

  • Diry

    In totale negeer stand.... hoe moeilijk dat ook is. Het liefst vlieg ik haar aan en mep dat opgemaakte smoeltje helemaal verrot! Maar dat lost niks op...

    Voor nu wil ik hier blijven wonen. Wil mijzelf niet weg laten jagen.....maar wie weet hoe ik er over een tijdje over denk....

  • roxbaby

    ik dacht ook meteen aan verhuisen, niet meer elke dag jaar hoofd zien. Maar aan de andere kant laat haar lekker weg gaan met pure schaamte wat ze jullie heeft aangericht!

  • MamavanD-D

    Je bent sterk respect voor hoe je dit doet. Wel vraag ik mij af wat doet je man nu? Je schrijft jou verhaal dat snap ik maar ven benieuwd hoe hij nu is doet enzo lijkt het de moeite waard.. lijkt hij spijt te hebben. Ziet hij wat hij jou en de kindjes aangedaan heeft...

  • MamaVanJR

    Je bent een kanjer, echt. Dit wat je nu doet, ik weet dat moet vanuit je tenen komen, zo sterk heel knap. En hoe t ook eindigt jij kan met opgehefen hoofd zeggen dat jij echt je best heb gedaan. En ik weet niet of het in jou geval zo is, maar er zullen mensen zijn die misschien denken dat jij zwak of naïef bent door hem niet gelijk de deur te wijzen, maar echt dat is zo veel makkelijker dan wat jij nu doet. Diepe bewondering voor jou.