Heel de nacht ben ik op geweest. Wanhoop, boosheid, verdriet......alles heb ik gevoeld.
Hoe kon hij? Waarom? Klootzak! Lul! Ga lekker naar haar, heb samen een fijn leven! Wat vertellen we de kinderen?
Mijn oudste zoon is heel gevoelig. Pikt alle emoties op en gaat hierin mee. Ik moet niks laten merken maar hij weet het al.
Papa heeft met V gekust zegt ie.... en hij is stellig.
Vanavond moeten we iets zeggen want V is de buurvrouw, de moeder van zijn beste vriendin, ze was mijn vriendin... we kletsten samen,
pasten op elkaars kinderen, hielpen elkaar....
En hij weet het zonder dat we iets hebben gezegd.
Als mijn man thuis is, vertel ik hem dat hij de kinderen mag vertellen dat hij iets slechts heeft gedaan.
Dat hij iets heeft gedaan met V wat mama heel boos en verdrietig maakt.
Hij mag het oplossen. Hij heeft dit veroorzaakt.
Dat hij het goed moet maken met mama.
De oudste reageert boos. Waarom papa? Mama is toch lief? Waarom heb je met haar gekust als je ook met mama kan kussen?
Dat hakt er in bij mijn man. Eigen schuld....
De jongste vraagt of hij nog met haar kinderen mag spelen. Dat mag... de kinderen kunnen hier niets aan doen.
S avonds als ik de oudste naar bed breng, zegt hij tegen mij.... Mama, ik zou ook heel boos en verdrietig zijn hoor. Maar ik wil niet dat jullie gaan scheiden.
Klets....weer een vuist in mn gezicht. Ik wil hem geen pijn doen maar wil ook niet liegen....het liegen moet stoppen! Ik weet het niet schat, mama moet héél erg gaan nadenken.
Maar onthoud dat papa en mama van jullie houden.....
..
reacties (0)