21 januari.......chaos

Tis chaos....in mijn hoofd, in mijn lijf, overal....
Praten, huilen, vloeken, ontploffen. Ik ben zo boos. Boos is eigenlijk niet eens het goede woord. Ik ben furieus! Ik ben intens verdrietig. Gekwetst tot in het diepste van mijn ziel. Waar ooit mijn hart zat, zitten alleen nog scherven.

Ik kan dit niet, ik wil dit niet. Ik wil alles weten maar het doet zo'n pijn. De momenten waarop zij samen waren, vaak kan ik zeggen waar ik was. Of waar hij zei dat hij heen ging. Het ongeloof dat zij met mijn man naar bed gaat en de volgende dag op mijn kinderen past.
De woede die opborrelt hierdoor waar ik geen kant mee op kan.

Ligt het aan mij? Ben ik niet lief genoeg? Moet ik ook lingerie dragen ipv mijn comfortabele ondergoed?
Moet ik ook foto's van mijzelf sturen? Ben ik niet zorgzaam genoeg? Heb ik geen humor?
Wat is er mis met mij? Waarom ben ik niet goed genoeg?

Hij zegt dat het niet aan mij ligt maar hoe moet ik dat in hemelsnaam geloven? Als ik goed genoeg zou zijn, waarom zocht hij het dan ergens anders?
Ik wil hem geloven maar ik kan het niet. Hij heeft gelogen, zelfs toen ik vroeg of er meer was tussen hen! Elke keer weer....

Ik haat hem, ik walg van hem....ik wil hem slaan, schoppen, krabben. Hem iets van de pijn laten voelen die ik voel. Maar ik kan het niet. Ik ben verdoofd. In elkaar geslagen en voor dood achtergelaten.
Dit gaat mij niet lukken, dit ga ik nooit te boven komen....

2120 x gelezen, 11

In Overig

06/03/2018

reacties (0)

nog-even! 07/03/2018

We zijn inmiddels meer dan een maand verder...hoe gaat het nú met je?
Diry 07/03/2018

Het is moeilijk....heel moeilijk! De emoties zijn nog steeds erg intens. Het vreet aan mij....geestelijk en lichamelijk....
Wonderful-life 07/03/2018

Lieverd, met de tijd komen de emoties er wel uit als je er aan toe bent... blijkbaar beschermt je lichaam je er nog tegen. Dag voor dag zien door te komen en nog niet te ver vooruit... heel veel

Sterkte! Besodemieterd worden ligt nooit aan jou, dit was niet jouw verantwoordelijkheid maar van die twee andere volwassenen die dit gedaan hebben. En al

Had je elke dag een lelijk / stinkend paashaas-pak (ik

Noem ook maar

Wat...) aan gehad, dan Nog Hadden zij dit nooit mogen doen.

Je bent kapot van

Binnen, maar je zult hier ooit op een dag sterker uitkomen. Ooit, maar

Voor nu is het wat Het is. Laat het maar gebeuren en

Over je heen komen, je

Hebt hier geen invloed op gehad, dat is het machteloze aan situaties als deze... dikke knuffel!
china-dad 07/03/2018

Ik volg je verhaal met ingehouden adem. Je houdt de spanning er goed in, ik ben benieuwd hoe de zaken er op 7 maart voor staan. (Er staat nog steeds Partner: Ja bij je gegevens, wil dat zeggen dat er een nieuw begin is of nog kan komen...?) Ben je behalve op je man - terecht!! - ook boos op die vriendelijke aardige buurvrouw?

Januari is heel erg moeilijk geweest, februari zeker ook. Hoe het ook afloopt, ik hoop dat het inmiddels in elk geval toch weer iets rustiger wordt, zodat jij en vooral je kinderen verder kunnen. Een stap tegelijk. Hou vol.
Trotse-Ouders-Van-4-Wonders 06/03/2018

Heftig vind ook zo knap hoe je het opschrijft! Knuffel voor jou ❤ Leef zo enorm met je mee!
3wordmeer 06/03/2018

Niks kan ik zeggen om je te trooste

Maar ik wens je sterkte en kracht toe!