Praatgrage peuter

De titel zegt het al, ik heb een klein praatgraag mannetje rondlopen in huis. Van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat mag ik genieten van verhalen uit de wondere wereld van Jonathan. Hele zinnen maakt hij al en blijkbaar heeft hij veel te vertellen. Ik zie mensen in de supermarkt regelmatig vertederd naar ons kijken, als Jonathan weer eens voor het schap hardop bananen staat te tellen, of als hij hardop tegen zichzelf aan het praten is 'ga maar achter mama aan' , terwijl hij voorzichtig zijn eigen karretje tussen alle obstakels door manoevreert. Ook televisie kijken gebeurt niet in stilte. Alles wat er voorbij komt wordt hardop benoemd, zo kan ik vanuit de keuken live volgen wat er te zien is op de tv.

Vorige week mocht ik weer eens naar het consultatiebureau met de kleine man. In de wachtruimte zij de assistente al lachend: 'je hoeft je denk ik geen zorgen te maken over zijn score'. En ook een andere moeder moest erg lachen om de verhalen die Jonathan te vertellen had. De arts keek eerst naar zijn motoriek en ze vroeg hoe ik vond dat hij liep. In vergelijking met andere leeftijdsgenoten vind ik hem niet zo soepel bewegen en hij kan in de speeltuin ook veel minder dan zelfstandig dan andere 2-jarigen, vertelde ik haar. De arts bevestigde dat ze hem idd nog wat stijfjes vond bewegen, maar ze stelde me gerust, met lopen was hij ook aan de late kant, dus daar maakte ze zich geen zorgen over. Verbaal vond ze hem bovengemiddeld sterk, dus hij compenseert daarmee. Jonathan was zich erg aan het uitsloven, want bij een plaatje van twee eieren zei hij: 'eieren' en bij het plaatje van een beer 'knuffelbeer', hahaha. Al snel vond hij haar plaatjes niet meer interessant en ging hij zelf maar dingen aanwijzen en benoemen. Hij heeft in ieder geval geen last van faalangst, hahaha. Zijn lengte en gewicht waren in verhouding goed. Zijn lengte wijkt een klein beetje af van zn curve, maar dat was minimaal. Wel vroeg ze meteen naar hoe hij at en wat hij at, maar daar ligt geen probleem gelukkig.

Met de zwangerschap gaat het tot nu toe gelukkig goed (fingers crossed). Ik moet toegeven dat ik het heel lastig vind om er van te genieten, want ik ben veel te bang dat de teleurstelling te groot zal zijn, mocht het weer misgaan. Ik ben vandaag voor het eerst naar de VK geweest. Mijn bloeddruk was wat aan de hoge kant, maar dat zou nog kunnen gaan dalen volgens de VK. De eerste echo staat gepland voor 2 december. Nog even twee zenuwslopende weken dus. Gelukkig heb ik het druk, dus ik ben voldoende afgeleid.

Bedankt voor het lezen en tot de volgende blog! X