1-jarige bestaansfeest van Lars!

Jeejj! Onze kleine Lars bestaat officieel 1 jaar hahaha. Afgelopen vrijdag was het precies een jaar geleden dat ik de pregnylspuit heb gezet en we ’s avonds de kleine hebben verwekt. Dat is een feestje waard! :P We hebben voor zijn geboorte van ons dorp een lekkere fles wijn gekregen en laatst wilde mijn man hem op een avond opentrekken en toen zei ik nee joh die bewaren we voor een speciale gelegenheid!! Mja welke dan vroeg manlief?? Trouwdag en eerste verjaardag is nog ver weg… duss…  Toen kreeg ik het ludieke idee om hem te bewaren tot 23 mei omdat het dan een jaar geleden was dat we Lars verwekt hadden. Dat was wel bijzonder genoeg!

1 jaar geleden: ons perfecte recept voor het maken van een baby.

Ingredienten:

• Gezellig sfeertje


• 1 shot pregnyl


• Perfecte timing


• Een pot goede sex


• 1 glaasje jagermeister


• heel veel positieve gedachten!!!

Ik heb deze week nog eens alle blogs van toen na gelezen. Moest zo onwijs lachen om mijn pregnylblogje.. o wow ow wat was dat ergg…. Dat geklungel met die ampullen en gepruts met naalden om vervolgens ko de grond op te gaan. Ja je moet er soms wat voor over hebben. Maar wat ben ik blij dat ik dat maar 1 ronde heb hoeven te doen. Ik was echt een arm mens geworden als ik maaaaandenlang had moeten spuiten. Echt respect voor de mensen die dat hebben gedaan. Maar ben nog steeds trots dat ik iedere avond met angst en beven mijzelf heb geïnjecteerd. Heb mezelf in die periode goed leren kennen. Was ook doodsbang dat het niet raak was en alles nog eens over moest. Gelukkig is mij dat bespaard gebleven.

Verplichte sex. Nog zo’n leuk onderdeel van het hele babymaakfestijn. gewoon het feit dat het MOEST!. ( ben allergisch voor het woord MOETEN) Wellicht vond ik dat erger dan mezelf injecteren. Ik ben er niet vies van hoor… maar ik moet er wel echt zin voor hebben! En dat was gewoon vaak niet het geval op momenten dat het echt MOEST. Dan had ik of net een drukke dag gehad, of slecht geslapen. En nog zoiets.. heb je de grootste herrie met elkaar.. mja je moet wel sex hebben. Archhhh. Manlief vond dit geen zware opoffering. Mannen hebben het zo makkelijk! Die kunnen het volgens mij 24/7 als je het mij vraagt.
Dan de kwaliteit. Moetsex is gewoon (althans voor mij) minder leuke sex. Ik merkte dat het altijd leuk was.. behalve op DE dagen. Alsof ik plankenkoorts had ofzo??? Ik vond het hele zwangerworden echt sexdodend. Kan het niet beter verwoorden.

Die avond was het anders. We hadden een erg rustige cyclus en het kwam er gewoon niet vaak van die maand. We hadden met zn tweeen afgesproken dat nu we heel gericht konden klussen dat we er een feest van gingen maken. We vonden het hele medische gedoe zo onromantisch dat we het een beetje zat waren. We gingen toch voor de liefdesbaby en als het niet gelukt zou zijn konden we tenminste nog zeggen, ach, het was wel een goede pot sex! Positieve gedachten.

Nou dat werd het ook. Kaarsjes aan, romantisch doen, lachen met elkaar..  Sinds lange tijd eindelijk weer de slag te pakken. Zo’n medisch traject is af en toe relatie-/ sex killend en het was een verademing om het even allemaal los te laten. Eindelijk weer eens gewoon genieten van elkaar en niet met een baby bezig zijn. Ik kan stellen dat Lars met liefde gemaakt is! hahahaha

Na het klusfestijn werd ik door manlief verrast met een borreltje en hebben we  getoost op een gezonde mooie baby! We waren zo overtuigd dat we een kleintje hadden gemaakt dat ik gezegd heb, zo! mijn laatste borreltje voor de komende 9 maanden. Positief denken!

En wat bleek, 2 weken later had ik een positieve test in mijn handen!!! Heb nog vaak aan die avond teruggedacht..  Hadden al die positieve gedachten nu echt gezorgd voor een zwangerschap na al die teleurstellingen?? Wie zal het weten.

Het feit is dat we nu een prachtige zoon hebben. Het is een super mooi, lief, positief mannetje. Eigenlijk lacht hij de hele dag. Als hij lacht gaan zijn oogjes twinkelen en is het net alsof de zon gaat schijnen, zelfs op een regendag. Hij maakt ons vaak vrolijk en heeft ons gezin verrijkt.

Hij doet het supergoed! Ondanks de valse start gaat alles nu prima met hem. Hij eet/drinkt, plast, poept goed. En hij slaapt… zo ongelofelijk goed. Ik moet mezelf elke morgen knijpen omdat ik het niet kan geloven. Ik hoorde van iedereen enkel horrorverhalen van nachtelijke dramatieken, kinderen die niet wilde slapen, nachtvoedingen waar geen einde aan kwam etc etc. etc.

Nou Lars gaf 4 weken na zijn geboorte al aan dat hij nachtvoedingen maar onzin vond. Hij werd niet wakker, wilde niet eten, viel continue in slaap en was zwaar gefrustreerd… in overleg met het cb hebben we zodra hij zwaar genoeg was besloten om te stoppen met de voeding en over te gaan naar 6 voedingen en dan de laatste voeding om 0.00u en eerste om 7.00u. dit ging meteen goed! Ik wist niet wat aan me was???? Ik kreeg 6u slaap!! Inmiddels zitten we al weer een hele tijd op 5 voedingen waarvan de laatste om 23.00u en de eerste om 7.00u. ook dit ging meteen prima. Hij wil na de eerste voeding altijd meteen weer slapen en slaapt dan tot 11u. Ofwel, in de weekenden slapen wij gewoon uit alsof we geen baby hebben. (erg he??) Achja, we genieten ervan zolang het kan, het zal niet altijd zo blijven. Mijn man maakt dagelijks een vreugdedansje. Bij zijn dochters wat dit namelijk behoorlijk anders en dit was 1 van de redenen dat hij lang getwijfeld heeft of hij dit alles nog een keer wilde doorstaan.

Wij zijn erg dankbaar voor het geluk wat ons geschonken is. Echt!

Inmiddels ben ik gezellig met Larsje op babyzwemmen gegaan. Hij vind het prachtig! Ook al heeft hij meer aandacht voor de omgeving dan de les hahha maar hij doet het goed. Afgelopen vrijdag de eerste keer “gedoken” Dit vond hij niet zo leuk!!! Hij was boos joh!! Heeft me zeker een half uur wantrouwend aan zitten kijken germm hij snapte er niets van. Maar ik moet wel zeggen dat hij erg moe was die dag. De week ervoor ging het allemaal beter.

Ik vind het heerlijk dat we nu een vaste activiteit hebben samen. Lekker mama-zoontijd. Ook vind ik het prachtig om met hem te gaan wandelen. Die snoetjes die hij dan trekt!! Inmiddels is hij veel nieuwe dingen aan het leren. Hij is druk bezig met zn handjes, vind het leuk om dingen vast te pakken en hangt regelmatig als een aap aan de babygym in de box. Knisperboekje vind hij enig en ook het balletje met bel doet het goed. En nog leuker, hij heeft een teddybeer die helemaal platgeknuffeld word en opgegeten. Ook is het brabbelen begonnen en lacht hij regelmatig met geluid. Hij begint nu echt dingen in zn mond te steken dus denk dat de timing dat de katten weg zijn gegaan perfect is. Klinkt misschien heel hard maar ze zijn nu 1 week weg en we merken enkel voordelen. Het was dus een verstandige keuze, al mis ik ze nog steeds elke dag.

Een jaar geleden was nu net mijn zwangerschap begonnen. Er brak een nieuwe tijd aan, en het leven van onze zoon is gestart. We waren nu 4 weken verwijderd van zijn eerste hartslag. Het blijft een groot wonder dat het kleine friemeltje op die eerste echo onze mooie jongen is geworden. Het leven is 1 groot wonder! Nu staan we weer voor een nieuwe tijd. Onze kleine baby begint echt een mannetje te worden! Elke dag ontdek ik weer iets nieuws aan hem en zie ik hem veranderen.

Die fles wijn hebben we overigens nog steeds niet opengetrokken. Vrijdag lag manlief op apegapen en half te slapen op de bank.. hahaha We hebben het toen maar op een borreltje gehouden, het zelfde borreltje als een jaar geleden want we wilden wel even stilstaan bij de start van het leven van Lars. Daar is het immers allemaal mee begonnen, haha. En die fles wijn, ach.. we vinden nog wel een moment. Misschien 6 juni, de avond van de positieve test. De dag dat ik wist dat mijn lang gekoesterde droom uit ging komen. Dat is ook een mooie. Maar eigenlijk, als je het nagaat is met de komst van Lars elke dag met hem een speciale gelegenheid. Hem ’s morgens wakker zien worden is al een speciale gelegenheid. Hem iets nieuw zien doen is een speciale gelegenheid.. 

Het moederschap is mooi, mooier dan ik me ooit had kunnen voorstellen!

Liefs,
Deez