Pijnlijke beslissingen en rooie zooi..

Pijnlijke beslissingen en rooie zooi..

Pfff ik ga even door een minder makkelijk moment. Ik heb afgelopen zaterdag afscheid moeten nemen van allebei mijn katten. Het waren mn eerste kindjes en hebben me door moeilijke perioden heen geholpen.  Het ging al een tijdje niet zo goed. Eigenlijk sinds ik zwanger was ontstond er een kloof tussen mij en de diertjes en dat terwijl ze mij eigenlijk heilig waren. Ik was ineens vies van ze. Daarbij zijn we vorig jaar behoorlijk kleiner gaan wonen en ook dat begon zijn tol te eisen. Zo waren er nog een aantal zaken, o.a. de komst van Lars. Frustraties hoopten zich op en tot overmaat van ramp bleek ik ook nog allergisch te zijn geworden. Ik dacht dat die verstopte neus kwam door het zwanger zijn.. niet dus. Pilletjes hiertegen werkten helaas niet afdoende.

Kort samen gevat: het ging niet meer. We hebben er lang over gepiekerd en vorige week werd in onderling overleg met het asiel waar ze ooit vandaan kwamen besloten dat het beter was dat ze weggingen.

Ook al is het beter, ook al zijn er meer voordelen dan nadelen.. ik mis ze. Enorm. Er huist een groot verdriet in mij. Maar nu de kogel door de kerk is en we afgelopen zaterdag afscheid hebben genomen is er wel een stukje rust teruggekomen in huis.

Verder.. ik heb een beetje last van een instabiel lichaam. Ik weet niet of er dames zijn die dit herkennen, zoja reageer aub even op deze blog wellicht voel ik me dan wat minder “raar”.

Ik ben 7 weken na de bevalling begonnen met een beetje te vloeien. Niet heel bijzonder hoor.. een inlegkruisje per dag ofzo? Steeds n dag of 2 dan weer paar dagen niet, dan weer een dag wel. Toen ik op een dag ook buikkrampen kreeg heb ik dit maar betiteld als het zijnde “ik ben ongesteld” en ben met de pil begonnen. Na 2 weken pil slikken kreeg ik een doorbraakbloeding, en wat voor een???? Ik heb een week lang net zo erg gevloeid als na de bevalling.. niet normaal zo erg. Het liep eruit alsof er een ader gesprongen was ofzo. Ik was ook helemaal niet lekker en ik ben tot 2x toe in de ochtenden bijna flauw gevallen.  Ik  heb maar wat extra ijzer genomen. Na een week nam het gelukkig af.

Toen ik “echt” ongesteld ben geworden heb ik mijn pilstrip afgebroken omdat ik toen pas zeker wist dat ik ongesteld was en ben ik begonnen met een nieuwe strip. Nu kwam ik in week 3 van de cyclus en kreeg ik afgelopen woensdag weer ineens een bloeding. Ik heb een dag of 3 donkerbruin bloed verloren, steeds bij het afvegen. Max 1 maandverbandje per dag. Vanaf zaterdag zat er ook wat rood bij. Inmiddels zijn 6 dagen verder en verlies nog steeds wat bloed.  Ook zijn sinds zaterdag mijn boobies flink gezwollen en pijnlijk en ben ik chagrijnig voor 10! Overigens heb ik geen buikkrampen.  Ik moet nog een paar dagen de pil nemen en dan moet ik mijn reguliere menstruatie gaan krijgen. Dus met een beetje pech ben ik straks van de 5 weken 3,5 week ongesteld geweest.. ! BLEGH!

Heeft iemand enig idee hoelang het duurt voordat je lichaam weer een ‘normale cyclus’ heeft. Leuk dat ontzwangeren. NOT!
 

Liefs,
Deez