Nog een keer bevallen in de badkamer
Het is 2 januari 2020, met de oliebollen nog vers achter de kiezen zitten vriend en ik bij de verloskundige. Ik ben exact 37 weken zwanger en we nemen mijn bevalwensen door. De verloskundige kijkt ons aan: 'natuurlijk zal er dit keer wel iemand aanwezig zijn, en zo niet dan weten jullie wat te doen!' We knikken. Hoe groot is nu de kans dat we voor de tweede keer bevallen zonder verloskundige? We lachen en schudden elkaar de hand.
3 januari, ergens midden in de nacht
Ik heb de hele avond last gehad van harde buiken en ben vroeg naar bed gegaan. Na een kort rondje google leer ik dat gerommel heel normaal is in deze stadium van de zwangerschap. 's Nachts moet ik naar het toilet en verlies ik de slijmprop. Na nogmaals een rondje te hebben doorgebracht op de nodige momblogs, lees ik dat het verliezen van de slijmprop niks hoeft te betekenen. Het kan zo nog 2 weken duren voordat de bevalling doorzet.
3 januari - 9:15
Terwijl vriend en oudste zoon in het water liggen voor een lesje babyzwemmen, kijk ik mee aan de kant. Af en toe voel ik een harde buik opkomen, die ik gedwee onderga. Comfortabel is anders, maar ik hou in mijn achterhoofd dat gerommel niks hoeft te betekenen en ga over tot de orde van de dag.
3 januari - 13:00
Terwijl oudste in bed ligt voor zijn middagslaapje, duik ik ook mijn bed in. Een beetje lief zijn voor mezelf kan geen kwaad. Ik kijk een kookshow op Netflix en geniet van het moment voor mezelf.
3 januari - 16:00
Zijn dit nog steeds harde buiken of worden het langzaamaan weeën? Ik twijfel ontzettend. Ik app een vriendin en mede-moeder, die me aanmoedigt om toch echt even te bellen met de verloskundige. Met mijn snelheid van het bevallen weet je het natuurlijl nooit. Ik sputter tegen: als je een wee hebt, dan wéét je het toch?!
3 januari - 18:00
Na lang twijfelen brengt vriend zoon naar de oppas. Ik voel me écht niet comfortabel en wil graag rust. Ik bel met de verloskundige en geef aan dat ik even geleden de weeën timede op 1 per 10 minuten. Ik weet niet zo goed wat ik met het telefoontje wil, maar dan zijn ze in ieder geval op de hoogte van het gerommel. We spreken af dat ik nogmaals ga timen en ik daarna terugbel. Ik wil gaan douchen, maar voordat ik onder de douche stap maar ik nog snel een foto van mijn buik.
3 januari - 18:20
Vriend is weer thuis en vraagt of ik iets nodig heb. Mijn portie avondeten staat nog onaangeroerd op tafel. Ik vraag hem de weeën te timen. Na drie weeën geeft hij aan even de kraamzorg te willen bellen voor een zogenoemde rommelmelding. Dan zijn die maar vast op de hoogte.
3 januari - 18:30
Ik voel me niet fijn onder de douche. Vreemd, want bij mijn eerste bevalling hielp dit zo goed. Ik ga op de wc zitten en er komt vocht uit me stromen. Ik kijk mijn vriend aan. Is dit vruchtwater? Wat moeten we hier nou mee? Ik kan even niet helder nadenken.
3 januari - 18:40
'Ik heb persdrang!' Ik schreeuw de woorden naar mijn vriend die terugkomt van het telefoontje met de kraamzorg. 'Weet je het zeker?!'
Hij werpt een blik naar beneden.
'Ik zie al wat komen. Oh nee, niet alweer!'
Even schreeuwt hij instructies naar mij, waarna ik terugschreeuw dat ik nu niet op mijn knieën kán zitten of wat hij nu ook van mij vraagt. In een oogwenk wordt onze tweede kind geboren. Hij komt huilend ter wereld en is mooi van kleur. Ik heb hem zelf aangepakt en kijk of we een zoon of een dochter hebben gekregen. Een jongetje, roep ik naar mijn vriend, die in zijn telefoon het nummer van de verloskundige zoekt.
'Met mij. Ons kindje is al geboren! Kan je onze kant opkomen?'
reacties (6)