Bijna zeven maanden is ze en wat heeft ze ineens een sprongen gemaakt!
Ze rolt van rug naar buik en af en toe per ongeluk ook weer terug. Ze doet pogingen om te kruipen en raakt zeer gefrusteerd dat dit nog niet lukt! Ze verteld hele verhalen, vooral tegen zichzelf.
Gillen kan ze ook, mijn oren fluiten er af en toe van. Huilen doet ze alleen als ze aangekleed wordt en als ik niet snel genoeg met haar eten kom. Dat aankleden is wel een uitdaging, want dit vind ze écht niet leuk. Voor ik het weet stuitert ze achterstevoren van het aankleedkussen af, alles om maar aan die romper te ontsnappen.
Doorslapen doet ze zelden, we gaan er regelmatig uit voor een speentje en leggen haar weer recht in bed i.p.v linksom achterwaarts driedubbel gedraaid. Alles went!
Ze heeft inmiddels haar eerste boterhammetje op en is echt een vreetmonstertje. Er is werkelijk niets van ze níet lust en ze eet altijd alles tot de laatste hap op. Als je niet uitkijkt, eet ze zelfs de krant op.
Inmiddels draagt ze maatje 74, af en toe een verdwaalde 68. Dozen vol kleding staan er al op zolder, ik bewaar bijna alles. Haar eerste zwemles is ook al een feit, net als haar eerste keer echt ziek zijn. Wat was ze zielig, overal snot en bijna geen lucht hebben! Ik had zo met haar te doen.
De katten vindt ze geweldig, zij vinden Isa minder geweldig.Overal wordt aan getrokken: snorharen, oren en staarten. Die arme poezenbeesten! Wandelen is haar grootste hobby, lekker buiten om zich heenkijken.
Met kiekeboe krijg je haar aan het schaterlachen en hoe wilder je doet, hoe leuker het allemaal is. Ze is bewust aan het spelen, waarbij de babygym en alles met geluid favoriet is.
Mijn kleine meisje wordt ineens zo groot!!
Ons (vr)eetmonstertje

Bijna 7 maanden

Kan ook al een beetje zelf zitten...

En heel soms ben ik een beetje verdrietig

reacties (0)