Ik werk al 13 jaar bij hetzelfde bedrijf en heb dit altijd met plezier gedaan, dit tot vorig jaar. Mijn werkgever wilde met pensioen en zijn dochter ging de zaak overnemen. Ik kon het op dat moment prima vinden met haar en voorzag hierdoor geen problemen. Na een korte tijd haalde zij haar vriendin de zaak in en begon de ellende. Haar vriendin wilt namelijk graag het baasje uithangen, dit tegenover personeel die er al 27-25-13 jaar in dienst zijn en zij gewoon onze collega is. (geen hogere functie of iets dergelijks)
Een vriendin van mij die hier werkte is voorafgaand weggegaan omdat zij de bui al voelde hangen met haar komst hier. Ik heb ADHD en ben hooggevoelig, voel dingen snel aan en had het vermoede dat zij aaste op mijn plekje. Ik heb mijn vermoedens kenbaar gemaakt en er werd mij verzekerd dat dit niet het geval bleek te zijn. Inmiddels een jaar verder ben ik zo goed als mijn plekje kwijt en word ik opgezadeld met de meeste kloterige klusjes (waar normaliter een stagiair zich mee bezig houdt) Een andere collega is uiteindelijk ontslagen en niet door mijn bazin (want die kon het mentaal niet aan) maar door haar vriendin. Dit is bij ons alle in het verkeerde keelgat geschoten.
Door de gedragingen van beide dames, kreeg ik het gevoel alsof ze mij er ook uit wilde werken. Helaas voor hun en gelukkig voor mij gooide mijn zwangerschap roet in het eten. Mijn bazin heeft mij móeten feliciteren omdat ik het aan haar heb verteld, maar haar vriendin dient mij tot op heden nog te feliciteren. Inmiddels worden er steeds meer werkzaamheden bij mij weggehaald en zit ik hier soms dagen wortelen te schieten.
Er worden ons dingen verweten zoals dat wij niet communiceren. Terwijl zij beide komen en gaan wanneer ze willen en wij geen van alle weten wanneer ze er wel of niet zijn. Mij laten ze vroeger beginnen met werken en uiteindelijk komen ze niet opdagen, waardoor ik gedwongen wordt langer door te werken omdat anders mijn collega alleen zit.
Momenteel loop ik bij een fysio vanwege rugpijnen en hoofdpijnen en heb vanochtend om 08:00 uur (toen ik op kantoor was) direct de fysio gebeld en er was plek om 14:20 uur. Ik heb mijn bazin direct een app gestuurd omdat het niet uit te houden is en ik daarbij ook zo last van stuit heb. Mijn andere collega kwam rond 08:45 uur binnen lopen en rond 09:00 uur had ik het erover en hij zei "Oh maar ze komen niet, dit zeiden ze gisteren". Woensdag is mijn vrije dag en aan mij wordt wederom niets gecommuniceerd (dit zou in de groepsapp gegooid kunnen worden). Indien ik het wel wist, had ik hier anders op anticiperen.
Er wordt mij verzocht of ik tot uiterlijk 4 weken voor mijn uitgerekende datum kan doorwerken, want dat komt hun beter uit. Ik kan nu niet naar de fysio omdat zij weer niet komen opdagen en ik als reactie krijg: "Tja, als het te druk is, dan wordt het lastig. Dan moet je het maar verschuiven". Maar zelf te bedonderd zijn om vroeger te beginnen met werken, want ze slapen graag uit. Iedere keer eerder weg te gaan i.v.m. een fysio óf zelfs af te melden "Ik kom niet, want mijn lichaam werkt niet mee".Maar ik? Ik móet continu maar rekening houden met.
Ik loop iedere dag op mijn tenen hier...! Ik ben daarnet in tranen uitgebarsten toen ik alleen was. Ben het zó verschrikkelijk zat!
reacties (0)