20 weken echo

Afgelopen maandag hadden wij onze 20 weken echo in het EMC Rotterdam. Dit i.v.m. een geboren hartafwijking van de middelste zoon van mijn partner. Als ik zo terugkeek naar alle eerdere echo's verwachtte ik geen negatief bericht, maar goed je weet het nooit.


We hoefde maar kort te wachten en ik mocht gelijk op bed gaan liggen waarna we ons kleine mannetje weer konden zien. Jeetje, wat actief! Hij had weinig zin om mee te werken aan alle metingen. Alles was zo ver ze kon zien en meten prima in orde, maar het belangrijkste moest nog komen; Het hartje.


Ze kon een aantal metingen doen, omdat meneer eindelijk stil lag. We zagen alle hartkamers, je kon het goed zien bewegen (open, dicht) maar ze zodra het beeld weer op bewegen zette was meneer alweer gevlogen. Wederom zoeken naar het hartje, weer een meting doen en daarna was meneer er weer vandoor. Zo ging dit wel een tijdje door. We moesten er wel om lachen. Gelukkig heeft de baby niet de hartafwijking die mijn bonuszoon wel had. Helaas kon ze niet alles checken omdat meneer er steeds tussenuit kneep.


Er moest iemand bijkomen. Zij ging nogmaals kijken naar het hartje en probeerde de allerlaatste punten te meten die haar collega niet kon meten. Jeeeeetje, wat drukte ze dat apparaat hard in mijn buik zeg mét 2 handen. Ik vond het niet fijn, maar de kleine man ook niet. Ik voelde bewegingen alom in mijn buik.


Gelukkig kregen wij een duimpje omhoog omtrent het hartje. Wel was ie wel wat groter, gelukkig nog wel binnen de grenzen. Dus een suikertest staat op de planning. Zo heerlijk ranzig drankje, gelukkig komen ze dit thuis bij mij doen. Netflix en chill dan maar? Mijn laatste suikerprikken waren gewoon goed, dus hoop dat het gewoon een wat langere baby is.


We wachten wederom af!

558 x gelezen, 2

reacties (0)