Alweer op de helft.

Ik kan mij nog zó goed herinneren hoe ik mij voelde toen ik toch geheel onverwachts een positieve zwangerschapstest naast me had liggen (Op de wc, op mijn werk) Agh ik was overtijd en dat gebeurde de laatste zo vaak, dat ik geen rekening hielt met een eventuele zwangerschap. Na bijna 2 jaar was ik er niet meer zo mee bezig, keer op keer maar wéér die teleurstelling dat ik het heb losgelaten. Maar toen op 26 juni een positieve test... een knaller van een test trouwens na bijna 5 dagen overtijd te zijn.

Morgen, morgen ben ik alweer 20 weken zwanger. Wat gingen die eerste weken tot aan de allereerste echo langzaam zeg en nu? Nu gaan de weken als een sneltrein voorbij. Ik mag mijzelf echt gelukkig prijzen met de zwangerschap die ik heb. Ik heb vrijwel nergens last van. Tuurlijk in het begin 2 weken gehad dat ik mij wat vermoeid voelde, maar dit was snel weer weg. Ik heb mij een paar ochtenden wat lichtelijk misselijk gevoeld. Mijn borsten? Dat lijken wel watermeloenen met 2 grote plakken boterhamworst er op. Hormonen? Ja soms, kan ik echt een feeks zijn maar deze momenten zijn heel schaars.

15 oktober krijgen we de 20 weken echo, in het ziekenhuis. Mijn middelste bonuszoon heeft een geboren hartafwijking en om die reden krijgen we een uitgebreide 20 weken echo in het ziekenhuis. Ik verwacht niets geks! Alle echo's die we tot nu toe hebben gehad, waren perfect. Maar goed, we moeten nog eventjes geduld hebben tot we de volledige zekerheid hebben dat alles oké is met onze kleine knul.

Qua naam zijn we er ook al uit! We hadden beide een lijstje gemaakt en we hadden beide 3 dezelfde namen op ons lijstje staan. We hebben deze 3 namen in conclaaf genomen, waarbij wij beide 1 favoriet hadden. Hóe fijn, geen gestoei met namen en er snel uit zijn. 

22 en 23 oktober komt de schilder een mooie muurschildering maken in de babykamer. Ik kijk hier zó ontzettend naar uit! Dan kan ik lekker aan de slag met de kamer. ZIN IN!