Inmiddels de 34 weken aangetikt.
Nooit gedacht dat het zo ver zou komen... voor mijn gevoel zou ik voor eeuwig 24 weken zwanger zijn.
Maar de tijd blijkt toch echt vooruit te tikken... al lijkt elke minuut wel een uur.
34 weken dus, zelfs 34 weken en 3 dagen...
Waar ik bij andere zwangerschappen druk mn huis aan het schoonmaken was,
Zit ik nu in mn badjas op de bank te wachten tot mijn man ruikt dat ik al een uur koffie wil.
Liever lui dan moe... of misschien gewoon lui en moe...
Of weet ik veel veel in welk ander hokje ik mezelf kan plaatsen.
Wel weet ik dat het hokje:'het hebben van nesteldrang' ,
Gewoon kwijt is, stuk, weg, foetsjie...
Ik heb t niet.. gewoon niks... het bedje is niet klaar... kleren niet gewassen...
Dekentje van kinderwagen moet ik nog afmaken.
Bed op klossen??, nee ik ga het niet eens doen.. Ik beval wel op de grond ergens als ze er over zeuren.
Vluchtkoffer? Misschien volgende maand....
Dat mn slaapkamer lijkt op een kleding depot?... Tsjah....
Ik word eigenlijk gewoon moe van mezelf voor het niet hebben van enige motivatie om iets klaar te gaan maken.
Ook word ik moe als ik denk aan alles wat nog moet gebeuren.
Zucht.... de laatste loodjes....
reacties (0)