And the story continues

Hey meiden,

Ja, mijn blogs zijn de laatste tijd niet zo positief maar hier kan ik lekker mijn ei kwijt.
Dus mochten jullie geen behoefte meer hebben aan schoonmoeder "gate" dan moeten jullie niet verder lezen ;)

Ik weet eigenlijk geeneens meer in hoeverre ik jullie op de hoogte had gebracht, heb geen zin om mijn blogs terug te lezen.
Maar goed, ruzie was er dus al, alleen ben ik er nu echt klaar mee.
Mijn kinderen worden nu als inzet van een smerig spelletje gebruikt en daarmee gaat ze bij mij gewoon echt over de grens.
Het komt er dus op neer dat zolang wij niet met hun hebben gepraat, zij ook niet meer op onze kinderen past.
Ze ging daar nog wel heen en ja een gezonde situatie is het natuurlijk niet.
Maar goed de ruzie is dan ook min en meer tussen mij en hun.
Sebas doet gewoon normaal tegen ze vanwege de kinderen en ook omdat de kinderen daar tot mijn andere rooster ingaat gewoon nog heen moeten.
Maar goed, ik ben daar dus al ruim twee maanden niet meer geweest, ik heb ze nog wel gezien op de verjaardag van Jay, maar echt een groot succes is dat niet.
Wat mij betreft komen we daar dus helemaal niet meer.
Ik heb steeds gezegt dat het bij mij gewoon moet slijten en dat praten was er heus wel van gekomen maar niet wanneer zij dat wil.
Sebas heeft haar nog gebelt om te zeggen dat we echt wel willen praten ( zonder kinderen! ) en dat we eerst hier weer een  beetje wilde bijkomen van alles wat er de laatste weken is gebeurt.
Daarbij lag Wesley afgelopen weekend ook weer in het ziekenhuis dus we hadden echt wel even andere dingen aan ons hoofd.
Daar had ze begrip voor en we moesten onze tijd maar nemen, dat viel me echt reuze mee toen dus ze was alweer een beetje in mijn achting gestegen.
Maar goed, nog geen paar dagen later dit soort dreigementen.
Sebas en ik hadden vantevoren al met elkaar gesproken van als dit mocht gebeuren dat ze bij Sebas ook over de grens zou gaan en hij er klaar mee zou zijn.
Nu komt het puntje bij paaltje en worden mijn kinderen gebruikt en maakt het hem allemaal niet meer uit.
Ik begrijp het heus wel, het zijn zijn ouders maar toch vind ik wel dat ze ook te ver kunnen gaan.
Het is niet alsof ze heilig zijn ofzo, maar goed.
Ik heb de bal dus nu bij Sebas neergelegt, als hij wil praten, prima!
Maar wel zonder mij, ik kom daar echt niet meer.
Is misschien heel lullig voor Sebas maar ik ben gewoon op!
Ik kan en wil het niet meer, ik heb het zo gehad.
Ik heb ook al voorgesteld dat ik tegen haar zou zeggen wat ik hiervan vind maar dat wil Sebas niet, die is bang dat ik totaal over de rooie ga tegen haar.
Maar ik laat me niet chanteren, en waarom moeten wij daarheen??
Zij kan ook naar ons komen, altijd moeten wij maar naar hun toe.
Zij wil toch praten???
Dan doet ze er maar wat voor.

Maar ik vind het serieus echt heel naar dit want het staat ook tussen mij en Sebas in.
Ben strontchagerijnig ervan en gister hadden we weeeeer ruzie erover.
Ik wil best accepteren dat hij gaat praten maar hij moet ook van mij accepteren dat ik niet wil praten.
Dus dan gaat hij maar alleen, maar vind wel dat het een teken naar hun is dat wij niet op een lijn zitten.
Zitten we ook niet, maar dat terzijde.
Ik pik het gewoon niet dat ze mijn kindeen gebruikt om ons te chanteren, aarghhh.

Zo dat ben ik weer kwijt, ben zo gefrustreert!