8 maanden oud!

Afgelopen maandag was ons kleine mannetje alweer acht maanden oud!
Het lijkt bij hem alleen maar harder en harder te gaan, veel harder als bij Wesley of Jayden.
Het gaat hartstikke goed met hem en qua ontwikkeling gaat hij in sneltreinvaart.
Hij staat al enige tijd los zonder zich ergens aan vast te houden.
Ook loopt hij al achter zijn loopkarretje, en een lol dat hij dan heeft!!
Ook is hij helemaal stapel met Jayden.
Zodra hij Jayden ziet krijgt Jayden een glimlach van oor tot oor, zooo lief!
Wes is was wilder met hem dus bij Wes kijkt hij wat meer de kat uit de boom, alhoewel Wesley wel heel lief is voor hem.
Het is wel even anders geweest een paar weken terug want dan deed hij steeds iets wat niet mocht als wij niet keken, tenminste Wesley dacht dat we niet keken.
Voor de rest heeft Nigel nog steeds maar twee tandjes, de derde heeft er nog niet zo'n zin in.

Ook met Jayden en Wesley gaat het harstikke goed.
Vooral Jayden maakt grote sprongen op het moment vooral met zijn spraak!
Hij kan sinds kort alle teletbubbies noemen bij naam en ook de karakters uit het zandkasteel aan zee.
Hij heeft ook steeds meer gesprekjes met ons en het is een lekkere knuffelkont!
Wel is hij lekker aan het peuterpuberen maar dat hoort er nu eenmaal bij.
Voor de rest is Jayden helemaal gek van K3.
In het begin vond vooral Sebas dat niet zo leuk hahahahha!
Maar het is echt zooo schattig hoe geweldig hij het vind.
Ach, wat maakt het ook uit toch?

Met Wesley gaat het ook allemaal goed.
Lekker zindelijk dus daar zijn we reuze gelukkig mee!
Wesley neemt ook echt de "ik ben de grote broer" rol op zich.
Zodra hij maar in de gaten krijgt dat Jayden of Nigel iets doen of ergens aanzitten wat niet mag dan is Wesley er al eerste bij om te even ernstig toe te spreken ;)
Het is soms echt te geestig voor woorden maar af en toe moet ik het ook wel een beetje de kop in drukken...
Wesje is een lekker eigenwijs en zeeeer ongeduldig mannetje.
Als iets niet binnen 1 tel lukt zoals bv zijn broek aandoen dan wordt hij toch een partij boos!
We merken wel dat bij hem het peuterpuberen langzaamaan begint af te nemen.
Je kunt ook wel echt een redelijk gesprekje aan gaan en uitleggen waarom we iets niet leuk of niet goed vinden en meestal ( dus niet altijd.. ) reageert hij daar erg goed op.
Ja, nog even en dan is het zover, dan mag Wesje naar de kleuterschool.