Wikken en wegen

Tja, moet ik het nog nader uitleggen?
Denk dat de meeste die me wat beter kennen hier wel genoeg weten nu ;)
Op de momenten dat je denkt alles te weten en verstandig probeer te zijn......, dan gebeurt er iets waardoor je weer gaat twijfelen...
Je gevoel en je verstand zeggen beide iets anders.
Nu zou dat nog geen eens zo'n groot dilemma zijn maar er is nog iets...
Sebas!
Ja ik kan toch na wat dagen "alleen" na te hebben gedacht toch wel vooropstellen dat we niet echt op een lijn zitten.
Tja, dat is toch wel vervelend..

Dagen, nachten hebben we met elkaar gesproken...
Uren en uren tot we er beiden gek van werden.
Wel of niet een nog groter gezinnetje willen.
Sebas is wat dat betreft ook niet heel duidelijk.
De ene dag wil hij wel, de andere dag weer niet, tenminste niet nu..
En ik heb zovaak bij mezelf gedacht "wat is wijsheid"..
Ik heb er zelfs een heel gesprek met mijn moeder over gehad, niet dat zij daar over gaat maar soms heb je weleens ( tenminste ik dan ) raad nodig.
Niet dat dat veel heeft geholpen want mijn moeder zegt toch standaart "als jij gelukkig bent, ben ik dan ook".
Dus daar had ik niet veel aan... en ik zal het toch met Sebas moeten "regelen".
Mijn verstand zegt dat we het hierbij moeten laten.
Het is druk, heeeel druk.
Maar steeds als ik redenen probeer te verzinnen om er niet meer aan te beginnen heb ik altijd wel weer een weerwoord voor mezelf om dat te bestrijden.
Want ja, mijn gevoel weet het al langer, nog voor de miskraam.
Ik zou zo graag nog een kindje willen...
Zucht!!!!
Hoe hilarisch is het dan ook om mijn blogs terug te lezen waarin ik twee maanden geleden nog zo standvastig was en het absoluut goed vond zo.
Wat een verschil in twee maanden tijd!
En nee, dit komt niet alleen door de miskraam, ik ben er alleen wel meer door aan het denken gezet.
Dat is het probleem ook juist...
Denken, denken, malen malen...
Gelukkig zijn de kriebels nog niet op zijn ergst en daar ben ik ook wel blij om.
Ik weet wel dat nu niet het juiste moment is, maar ja, wanneer is dat dan wel..
We zijn er nog niet over uit, en ik moet ook eerst maar eens afwachten of Sebas nog wel wil.
Want hem heb ik er toch echt voor nodig.....