Klaagmodus... Ruim 35 weken, ik schaam me ben het zat

Onwerkelijk en fantastisch was het toen ik de test deed. De kwaaltjes kwamen (vanaf 8wk zwangerschap), rond 17/18 weken zwangerschap kwamen er bekkenblachten bij...
Rond de 25 weken voegden zich de slapeloze nachten zich toe aan mn lijstje. Kindje beweegt super goed, maar omdat stootkussentje 'placenta' dus aan de buikwand zit, lijkt t wel alsof de baby al mijn organen af aan het gaan is
Met het getrappel. Fijn dat t kindje mij zo laat weten dat het goed gaat, daar ben ik ook echt dankbaar voor... Maar voel me ook beurs van binnen en moet soms bij sommige bewegingen bijna mn adem inhouden zo gevoelig is van binnen...
Maar over mn ribben te zwijgen... Gynaecoloog vindt mn buik erg groot (ik ook) En groei echo is ingepland...

Mn bekken word steeds vervelender. We zouden vandaag een leuk dagje weg doen... Ver lopen hadden we bedacht dat dat het niet wordt
Er kan een rolstoel gehuurd worden... (maar dat is tegen mn principes in, maar wil er om er toch even uit te zijn dan toch maar aan geloven...)
Maar nu zie ik het niet meer zo zitten...

Ben t zat, terwijl ik zo naar deze zwangerschap uit keek... Droom is in vervulling gekomen... Voel me zo ondankbaar... Schaam me er gewoon enorm voor.
Wil mn oude lijf terug. Iedereen roept al maanden (okt/nov) dat mn buik zo dik is.. ' zijn het er geen twee? ' etc.

Bah, wat schaam ik me voor mn ondankbaarheid... Sorry...

Zou de hele dag in bed willen liggen (ondanks dat liggen op mn rug en zij ook echt gevoelig is en buik onmogelijk)
Dekens over mn hoofd en hopen dat baby gauw komt...
En dan mn zwangere buik opeens gaan missen.. Zucht ...

2418 x gelezen, 3

In Zwangerschap

reacties (0)


  • vlindertjeA

    Zoo herkenbaar! Ik ben nu 38 weken zwanger en ben het zo zat! Niet normaal kunnen slapen, bekkenklachten, maagzuur, elke dag voorweeën. En dan die onhandigheid en het gevoel een te ver opgeblazen ballon op pootjes te zijn. Ik wil zo graag dat het voorbij is en ik m'n dochter in m'n armen heb.

    Al die ongevraagde opmerkingen van mensen ook. "Ow wat ben je dik deze keer, sterke hoor bij de bevalling" "Is de baby er al?" "Ben je aan het aftellen?" "Pas je je kleding nog?"

    Ik klaag ook lekker elke dag tegen m'n man, hij vind het prima

    Sterkte nog even de laatste weken, hou je taai! Je bent niet de enige...

  • Momtini

    Heel normaal en herkenbaar hoor! Hier precies zo gehad... Was ook heel blij en dankbaar om eindelijk zwanger te mogen zijn, maar dat laatste trimester was echt pittig. Maagzuur, je kan niet meer normaal liggen, kindje die overal tegen aan drukt, je voelt je groot en onhandig , opgeblazen maatje luchtballon, nou ga zo maar door. Wat je zelf aangeeft aan vervelende dingen zijn ook gewoon niet leuk! En echt geen geklaag of ondankbaarheid hoor. zwanger zijn is ook gewoon pittig en vraagt veel van je lichaam. Neem lekker zo veel t kan tijd en ontspanning voor jezelf, plan leuke dingen die je nog wel kan doen en hou nog eventjes vol!💪🏽🍀

  • Wonderful-life

    Heel normaal richting het einde van de zwangerschap en ook ern goed teken dat je dan steeds meer naar de bevalling toe gaat leven. De natuur zit prachtig (slim) in elkaar... 😉

  • verrassing2019

    hier hetzelfde ben vandaag 36 weken kan niet slapen alleen op mijn rechterzij ppfff

    lopen nou ik dat echt niet meer zooo lang als ik 20 min heb gelipen ben ik al doodmoe overal pijn. keizersnede is bijna nog 2 weken ben zoooo blij als die dag komt het zwanger zijn ben ik zat maar van de andere kant is dit mijn laatste x dus ik probeer er zo lang het kan te genieten van de laatste getrap en mijn buik.

  • Cactus-

    Ik snap je helemaal. Ik ben dankbaar maar het zwanger zijn zie ik echt als noodzakelijk kwaad en ben al een tijd aan het aftellen.