Een retour naar het ziekenhuis

Toen we zaterdag terug kwamen van het ziekenhuis dacht ik dit hebben we ook weer gehad en het ging goed tot dinsdag toen begon hij terug koorts te maken en waren alle symptomen van overgeven en diarree weer terug. Dus ik dacht van niet genoeg hersteld en terug hervallen. Ik heb dan nog gewacht tot donderdag om de pediater te bellen en die zei als hij vandaag niet terug goed begint te eten moesten we hem terug naar het ziekenhuis brengen. Vrijdag nog steeds geen beterschap en tegen dan kon ik zijn ribben tellen.

Ik was eerst nog naar het werk vertrokken, maar om 10u belde mijn vriend dat hij zoveel had overgegeven en diarree had gehad dus ben ik om 12u naar huis vertrokken en heb ik gebeld naar de pediater. We mochten direcht naar daar gaan. We hebben redelijk lang moeten wachten in de wachtkamer en dan na enkele routine onderzoeken terug naar pediatrie, bakster geprikt na 4 keer en dan terug naar dezelfde kamer als de week ervoor. Nu was het het rotavirus dat hij had opgelopen en de week ervoor een samonella vergiftiging dus het hield maar niet op. De vrijdag bleef de papa bij hem zodat ik het huis volledig kon desinfecteren, maar zaterdag morgen belde de papa dat hij ook terug ziek was zelfde symptomen. Dus ik terug naar daar, maar eerst opvang zoeken voor de kleinste. Eerst naar de bomma van mij en dan naar een tante en dan naar het ziekenhuis voor terug een onrustig nachtje in het ziekenhuis. Gelukkig mochten we na dat hij zondag morgen goed gegeten had terug naar huis.

Dus ik heel erg blij, maar het begon nu echt te wegen op mij al die zieken, zelf mijn relatie heeft een serieuse krak gekregen. En nu denkt ge alle zorgen zijn voorbij, de kleinste maandag naar de creche en de grootste kon dan nog een week herstellen. Maandag gaat ik hem 's avonds hallen en ja ook hij heeft het rotavirus van grote broer overgkregen, weer week met slaapgebrek. Nu een week later zijn we er eindelijk volledig door en laat ons hopen dat het nu terug rustig word. pffff.